Korku ecelle gardaş olsa,bilmem.
İmtina eylerim karınca kalbim.
Muini denaat baş olsa bilmem.
Huzur bulur makama varınca kalbim.

Ne efsun ne ikbal idi mesele.
Haki mayemde bal idi mesele.
Bahrda bir kırık sal idi mesele.
Tuz buz oldu cama vurunca kalbim.

Seyrüsefer deme gelip gitmeye.
Sus bülbül, halın mı kaldı ötmeye.
İpin ucunu verme yeni yetmeye.
Vuslatın olurum durunca kalbim.

Lutufun sözü ikbali anlattı.
Nicesin aşkların soyup kanattı.
Ahir ömründe bin türünü tattı.
Fakru zarurette Karunca kalbim.

Devleti sendin Develi'nin yurdu.
Zaman kayıp sevgili ağlıyordu.
Bir zaman turaçtı bir zaman dudu.
Eyvah dedi seni sorunca kalbim... 
( Karınca Kalbim başlıklı yazı Lütuf VELİ tarafından 26.12.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.