1
KARANLIK
Korkuyor
karanlık!
Yalnızlığımla
baş edememekten,
Gizleyememekten
korkuyor hakikatimi.
Hakkıyla
örtememekten,
Bir örtü gibi…
Gölgemle
yüzleşmekten,
Bembeyaz
düşlerimi
Siyaha
çalamamaktan,
Koşar adımla
giden gölgemin
Ayak izini
bulamamaktan
Korkuyor…
Endişeli …
Sabahın
olmasına ramak kala kaybolacağından
Koca bir günü
yenemeden,
Hükümdar
olamamaktan
Korkuyor …
Kendi
karanlığından,
İs karası , yüz
karası, el gün maskarası olmaktan;
Korkuyor…
İçimde biriken
sırlarımı,
Sayıklarken gecenin
karasında,
Aramızda
kalamıyor artık ;
Korkutmuyor
eskisi kadar tenhalığı .
Zifir kaçar
oldu karanlıktan.
Rüzgarın yırtan
sesi , kapının gıcırtısı…
Alacalı eski
korku veren perdeler…
Tılsımı kalmadı
artık .
Çünkü …
Korkuyor
karanlık!