Online Üye
Online Ziyaretçi
Sevdim!
Yüzümü kara bir gölgenin
Bentlerinde suladım/
Erken soldunuz
Avuçlarımda zaman/
Sermaye yazıldı sözler
Etimi çaldığınızdan beri
Aynalar kırık
Görünmüyor gözlerim
Dudaklarım eksik
Kirpikler kuru
Geniş bir namlunun
Köşeleri namus/
Dili acı türküler
Araf’a keşkeler
Ağzım…
Sarı mandolin bakışlı çocuklar
Duvara süslü ölüler çiziyor
Teşnesi kırık kadın
Yüzünde gün telaşı
Dilinde ucu sönük
Er koşmaları/
Tükenmişlik ayini
Sevmeyi beceremedim
Adı aşk denen bencillik
Tortusuna iniyor tenin
Nefesim nefesindedir
Sıcak yaraların/
Gitgide bitiyorsun içimde
Çılgın alevin demlerinde
Bir oluyoruz/
Seni yazıyor saatler
Sonu gelmiş kitapların
Can ayracına…
Boğazıma dizili veda vuslatın
Kalbimde yeşeren çiy gibiydi
Kuzgun sevinçler…
Söz sende hiç;
Bende kötü bir duruşun
Vesikalığı/
Umursamaz gecelerin
Yaşlı yastıklarında yüzüm
Her sarılış sen
Her diriliş Araf
Keşke gölgemi gizleyecek
Duvarlar olsa/
Senin mezarlığında
Sonsuza…