Online Üye
Online Ziyaretçi
Yapma çiçekler adeta
bahşedilmiş
Nazarında yeknesak
Kopan dalından bir bir
Solarken gönüller
günbegün.
Tutarsız ve
alabildiğine
Yaklaşırken ölüm,
Yâd etmek adına belki
de
Küllerinden doğan ve
Çok uzaklardan çağıran.
Düne nispeten olsam da
hayata küskün
Göremedim işte mihenk
taşıymış ömrün
Kâh özlem eşlik eder kâh
hüzün.
Belli ki bir efsun
Ya da bir rüya
Belki de güne düşen bir
yakarış
Geceye eşlik eden derin
bir serzeniş
Onca fosilleşmiş anı ve
terk ediş
Bak da gör aslımız neye
meyletmiş.
Dünden yarına
Geceden sabaha
Hatta baştan sona
Tüm oyun arkadaşlarım
kaçışmışken
Dört bir yana…
.
Mızıkçı yanım
Ah, kâfir yalnızlık
Tek kişilik bir gösteri
altı üstü
Kimselerin bilmediği o
sahne arkası
Hep ama hep aynı replik
süregelen
Yine de son söz O’nda
saklı.