Bu þehrin her karýþýný gezdim dün gece.

               Bu þehir yârin adýna gizli bir hece!

       Zor mu zor bir bilmece!

               Halim iþkence, sorma!

               Her tarafý výcýk výcýk yalnýzlýk kokuyordu bu þehrin, sanýrsýnýz yaðmur yerine yalnýzlýk yaðmýþtý dün gece. Kopkoyu bir hüzün sarmýþtý her sokaðýný bu þehrin, boðazýma kadar hüzne dalmýþtm. En karanlýk yerine uðradým. En uç noktalarýna gittim. Sarhoþunu da gördüm, berduþunu da, keþini de, yaþayan leþini de! Çöplüðünü de gördüm baðýný da bahçesini de! Yýldýzlarýný da saydým tek tek, çukurlarýný da yollarýn. Ýçim bir türlü rahata eremedi, bir çýkýþ yolu bulamadý ömrüm, doyasýya bir nefes çekemedi ciðerim. Dibini gördüm sessizliðin, kahrýn,cevrin..

               Erken emekli oldun ben bu sevdadan. Aþkým dolmadan ayrýldým sevgiliden. Yaþanmamýþ onca þey dururken bütün bakirliðiyle, el deðmemiþ onca güzellik varken bütün masumiyetiyle ben bu sevdadan çekildim istemeyerek. Þimdi bu þehir benim üzerime atýlan toprak deðil de nedir? Beni bu þehre gömmüþler sanki! Beni bu þehre defnetmiþler. Bakmayýn bana öyle, konuþtuðuma, güldüðüme, eðlendiðime... Ýçim þehrin mezarlýðýdýr.

               Gitti gider bir yaþam oldu benimkisi. Düþtü düþer bir ayak, çýktý çýkar bir can... Herkes yabancý bana, her þey acý... Bu baþýn yok kimseye muhtacý... Serseri baþýmýn yok eþi, muhatabý, mehtabý, afitabý yok daha. Sen orada mutluysan kafi,  ben burada acýya müstahak olayým hiç de. Derdin bana gelsin, göz yaþýn...Tek sen þad ol bundan sonra, güzel gözlerine hüzün bulutlarý uðramasýn, ömrüne zehirli sarmaþýk dolanmasýn.

               Harput Kalesi'nden þehre düþmek istiyorum. Hiçbir kemiðim saðlam kalmasýn istiyorum. Etim çürüsün, dökülsün istiyorum. Ömrüm... Kömürhan Köprüsü'nden düþmek istiyorum. Ömründen düþmüþüm baþka düþmeler hiçtir bana. Sedefe düþen yaðmur damlasýyým. Sancým çoktur sana gebeyim.

               Ege'den bir yaþ olup gelip düþsen gözlerime aðlamam bir daha. Kapatýrým kirpiklerimi sýmsýký salmam seni dýþarýya bir daha! Bir taþ olup gelip deðsen baþýma kýrýlmam ve kanamam bir daha. Ben bu aþký beceremedim de, kendimi ifade edemedim de onadýr bütün öfkem! Seni seviyorumun bir kýymeti harbiyesi yok sevgilide, nazarý dikkatini çekmiyorum daha! Yaþadým ne yaþamadým ne Allah aþkýna? Ona odaklanmýþken baþtan ayaða, ona hazýrlanmýþken, mutlu ve mesut günleri hayal ederken... Boþ verin ve beni yalnýz koyuverin.

               Hani ölmek isteyen var mý diye bir soru sorulsa þu an ilk adýmý ben atarým. Ölümünü öne almak isteyen varsa denilse ilk talep benim olur. Ölmek onsuz kalmaktýr bende. Resmi olarak açýklama yapmaya gerek yok, kütükten düþmek için bedenin yok olmasý gerekmiyor. Öldük iþte anlayýn.

               Þimdi en bakýmsýz, en gözden ýrak, kalpten uzak sokaðým bu þehrin ortasýnda. Sokak lambalarým kýrýlmýþ, yollarým bozulmuþ, sularým kesilmiþ... Baþýboþ köpekler cirit atmakta sokaðýmda, ayyaþlar nara atmakta, kabadayýlar tabanca sýkmakta... Umurumda mý artýk bütün dünya? Asla... Kaybedecek nem var ki bundan sonra? Bir insan sevdiðini kaybederse neyi kalýr ki geriye? Aklý ne iþe yarar ki? Kalbi çalýþsa ne yazar ki? Ömrü tükenecek yavaþ yavaþ. Ve asla bitmeyecek bu savaþ.

               Seveceksin onu delice ama ona kavuþamayacaksýn. Yaþayacaksýn onu harbice ama ona ölemeyeceksin.Baþkasý da seviyormuþ, seni sevmemek elde mi? Görmeden sevdim beni seni, dokunmadan, duymadan...Beni diðer sevenlerinle bir tutman akýl iþi deðil! Seni görmeden bu kadar seviyorumsa bir de görsem nasýl severim bilemiyorum.

               Bu þehrin her karýþýný gezdim dün gece.

               Bu þehir yârin adýna gizli bir hece!

     Zor mu zor bir bilmece!

               Halim iþkence.

               Sorma!