Online Üye
Online Ziyaretçi
Hangi güne uyansam
Seninle boğuşuyor gözlerim
Perdelerin arasından sızıyorsun sinsice
Akıyorsun gözbebeklerimden
En delişmen halinde
Her defasında yeni bir yarın doluyorum dilime
Kim sürdüyse zehir gibi acıyı üzerine
Damağıma yapışıyor mırıldanmalarım
İçime çekiyorum hayıflanmalarımı
Gücüm yettiğince
Yemin olsun
Kadrini bilmemiş duyguları sağıyorum bulutlardan
Her defasında yağmur olup yağan sensin
Her defasında seninle ıslanan ben
Tenime yapışıyorsa ıslaklığın
Unutabiliyor mu insan
Hala tutkuyla yanaklarımla sevişiyorken gözyaşları
Biliyor musun?
Senin yaktığın karanlıkta
Aydınlanıyorum hala
Hala uykulara haram kıldım yokluğunu
Sen fısıltılarını hapsettiğim
Yürek zindanlarımdan
Ebediyete uzanan
Söyle o gözlerine astığın ben
Duruyor muyum hala…
Son söz;
Seni ebediyetime çiviledim
Bir şulenin etrafında yana yana
Sol yanında imzalanmış niyete iyi bak
Merak etme oradayım…
Âdem Efiloğlu