Online Üye
Online Ziyaretçi
Kıvrıla kıvrıla dönen
tüm o yolların nazarında
Elim hayaline her
dokunduğunda
Elem bir keder nükseder
derinden
Son dedim, bu son
Rehaveti sessizliğin
Çöreklenmişken bağrıma…
Oysa ölüm olmalıydı ket
vuran
Ta ki kıyamet kopana
kadar.
Yıllar mıdır devrik
Hüzün müdür katık
Bir tek ben miyim
kırık.
Yüz müdür dönük
Ya da sözler mi bitik…
Yetmeliydi oysa
Yetebilmeliydi sevda
Dumanı tüterken
Sevginin yetebileceği
gibi.
Romanlardaki nice
kahraman
Nazı niyazı insanın
Tek kişilik bir döngüsü
Bu seyri seferin
Ve son kez gördüğüm
O meş'um gün…