Online Üye
Online Ziyaretçi
Oysa; sedeften sır sütunlarla ayakta duran yürek
billûr suların akışına geçit verirdi .
Titrek kuşlar konardı kemerlere...
Avazı çıkmayan bülbüller güllere sessizce okurken destanlarını!
ayaklarla yoğruluyordu katılaşanlar...
ellerin kesilen ferine inat...
ve ayaklar sonra yol almak istese de ufkun kızıllığındaki nadide v/akte!
dalgaların boynuna asılı rüzgarlara takılırdı...
Sessizce ilerlerdi yine de balıklar
sonra gemiler
sonra kalbimdekiler
bedenim sonra...
başını çıkaran her balık görürdü sonra
kızıl ufku ...
sebat'ın sevdasıyla
yüreğim 'de idi sıra...yüreğim...