Online Üye
Online Ziyaretçi
Usun bir yanı düpedüz
yanılgıda
Hani seyrelmiş dediğim
şu gözyaşı
Bir bilsem neyindir bu
sancı.
Birer birer solsa da
umut yaprakları
Ah bir bilsem
kıvraklığında iken ömrün
Neyin öfkesi bu
yüreğinizde saklı…
Ayan beyan kıvılcım bu
yakan ormanı
Ne hüznün rehaveti
Ne de evrimin ucu
bucağı
Saklı anın hezimeti
Kovalarken birbirini
peşi sıra
Yüklü yürek adsız
duygularla.
Ne yanılgı ne yenilgi
Düpedüz yolun nihayeti
Biraz tümsek azıcık
yokuş
Engebeli düpedüz en az
ömür kadar.
Notalar bitimsiz adeta
Sesler alabildiğine
emsalsiz
Kulaktan kulağa uzanan
bir zincir misali
Örtüşmüş nice yalanla
O mahşeri kalabalık
peşi sıra.
İte kaka bir ömür
Kim bilir kim mutlu kim
sefil
Tutmuşken elinden o
göçebe ruhun
Ne fark eder olsan
tekil ya da çoğul.
Yaşamak kadar akıl almaz
Sevgi kadar vazgeçilmez
Sus payı belki de
yaşanan nezdinde
Umutlar kadar yakın ya
da uzak
Sanır mısın ki ömür
bitimsiz…