Aşkın mabedinde can denilen nefes
Derdime derman olan aşkın
vadisindeyim
Aşkın vadisinde aşk ile konuşan ses
Aşk ile konuşulunca nefretin sözün
kesildiği yerdeyim
Viran illerde aşkın hasreti ile
sürgünüm
Sensiz mutluluk ile geçermi günüm
Aşkın sus dediği yerde geçer ömrüm
Aşk ile konuşulunca nefretin sözün
kesildiği yerdeyim
Benden kaçarak bedenime işletme cürüm
Sanki ben sen olmayınca bakar bir
körüm
Ben sen ile olunca inan hürüm
Aşk ile konuşulunca nefretin sözün
kesildiği yerdeyim
Kalbimin emaneti aşk uzat bana elini
Sen olmayınca kıpratamam ben dilimi
Emanetin sevgi ile doğrulturum ben
belimi
Aşk ile konuşulunca nefretin sözün
kesildiği yerdeyim
Her an çağlayarak koş gönül bağımda
Mutluluklar ile doldurursun sen sağımı
Sahipsiz bırakmazsın gönül dağımı
Aşk ile konuşulunca nefretin sözün
kesildiği yerdeyim
Ey aşk seninle hayat her an yeniden
başlar
Gönlümde mutlulukla uçuşuyor sana ait
kuşlar
Sevenlerin elinde dilinde olmasın
nefret bakışlı kirli taşlar
Aşk ile konuşulunca nefretin sözün
kesildiği yerdeyim
Ayrılık denilen kapının kapısı açılmasın
Hasret ile ayrı yolların yazısı
yazılmasın
Nefret ile gönüllerin mezarı
kazılmasın
Aşk ile konuşulunca nefretin sözün
kesildiği yerdeyim
Kul Mehmet derki gel benim nazlı gülüm
Sen olmayınca bana gelmesin ölüm
Sen olmayınca sürünürüm sürüm sürüm
Aşk ile konuşulunca nefretin sözün
kesildiği yerdeyim
Mehmet Aluç