Her şey bir
yanılsamadan ibaretmiş
Derken kınıyorum
kendimi esefle.
Üşengeçmiş tüm
hayallerim
Biraz sakıncalı,
biteviye.
Kim bilir kimin
düşlerinde
Ne kayıplar verildi
Sona ermiş bir
hikayenin dirayetsiz
Ve süregelen devinimi.
Gizlisi saklısı kalmadı
belli ki
Belli ki koca bir rivayetmiş
ezelden beri.
Kıymete bindi ömür bir
kez
Sefil gönül, istediğin
kadar inkâr et.
Leke olur mu aşkta
söyle
Ya da hala saklar mısın
içinde tek bir şüphe.
İzafi bir tasavvur imiş
sadece
Varla yok arası ve dolu
bin bir kinaye ile.
Ürkek bir kuşun yaralı
yüreği kadar
Neye yarar söyle nereye
kadar
Alabildiğine sabırsız
Yıkık kabrimin
sakladığı onca gizem
Bir iki damla yaş arda
kalan.
Sanır mısın ki
seyrelirmiş acılar
Geriye dönük yaşasan
bile
Aşk bu, akla zarar.
Soytarı insan, sefil
yalnızlık
İçinde yaşadığın o
tekil kalabalık.
Sür git bir o kadar
beyhude
Aldı yürüdü başını ömür
denen
Az da olsa zora
tahammül ederken.
Bir yanda asılı kalmış
anılar
Bir yanda hüngür hüngür
ağlar
Dünden devretmiş acılı
sanrılar.
Beşinci mevsim nöbette
Ölüm nakşederken kuytu
köşelerde.