Reddettin sevgimi

Çektin gittin

Dönülmez akşamların karanlığına

Beni bıraktın çektin gittin

Giderken hiç mi düşünmedin

Arkamda kalan ne olacak diye

Çok mu mutlu oldun giderken

Bir zulüm gibi çektin gittin

İçimde yanan kor alevleri görmeden

Terk ettin gittin

Gittin de sustu gündüzüm gecelerim

Seni yazmaz oldu kalemlerim

Seni anlatmaz oldu mısralarım

Gönlümde ne varsa senin adına hepsi yok oldu

Sokaklarımı gecemi hasretin sarıyor kor alev

Seni aldatan şehirlere kaçtın gittin

Aktı mı bensiz nehirlerin

Açıyor mu bensiz çiçeklerin

Boş ver kime söylüyorum ki ben

Sabır çiçeklerini

Sabırla yetiştirmeyen birine ne anlatıyorum

Yoluma celladını koyup gidene ne anlatıyorum

Kapatıyorum kapımı sana ve yoluna

Gir artık kimi sevdin ise koluna

Geri dönme sakın gözü yaşlı sokağıma

Sen kokmuyor artık sokaklar

İhanetin kokuyor küf kokar gibi

Güvercinler uçmuyor artık

Leş kargalar uçuyor gökyüzünde

Gözlerini karartın gittin

Bu defteri de burada kapatıp gittin

İsyankâr bir bakış ile beni boğdun terk ettin

Kalbimin enkazına bile gömmedim ben seni

Oraya da layık değilsin harami bakışlarınla

Şimdi ikimizde uzaklardayız

Sen ayrı bir dünyada

Bense ihanet ile bıraktığın hayatı hazım etmeyen çalışıyorum

Mehmet Aluç

( Kalbimin Enkazına Bile Gömmedim Ben Seni başlıklı yazı kul mehmet tarafından 11/4/2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.