Yandýk ; kömür gibi bir bayram öncesinde.  Onlarcasý yine yerin dibinde, hüzünler çöreklendi yine yürekler de… Utanýyoruz, vicdanlar kararmýþ mý ne?

 

                              Top koyduk yine santraya,  çaldý düdük… Baþlanacak iþte ; bir o, bir bu… Vuran vurana … Kimi kornere, kimi auta, kimi taca, kimi tekme tokat, kimi el ense. Kale de kara kömür yüzlüm.  Yedi hayattaki son golünü çoktan ve yoktan yere...  Bariz ofsayt tan hem de!

 

                              Olan ortada.  Artýyor gittikçe gol yiyenler. O yasta, bu yasta, bir kabus kara bulutlar da çökmüþ yurdumuza. Vah delikanlým, vay babam,  gencim bebeðim, çýnarlarým. Aslýnda sizlersiniz atýlan kömür gibi sobalara. Kömür oldunuz, kül oldunuz, boðuldunuz ihmalkar dumanlar da;  son nefesinizde þahadet dudaklarýnýz da. Tabutlar imal edilip durmakta acele . Sipariþ verildi bayraklar. Sarmak için kefenlerinize! Oysa sizler; canlar, can içleri, bahtsýz garibanlarýmýz çoktan kanatlarýndasýnýz meleklerin. Yeriniz köþe baþý cennetin.

 

                            Ne vaazlar verilecek peþinizden. Ne þiirler yazýlacak. Ne makaleler, ne tiyatrolar. Siz býrakýn o tantanalarý;  býrakýn tiyatro eserlerini. Býrakýn aktörleri.Býrakýn maskeli jönleri. Uyuyun mýþýl mýþýl.  Dinlensin yorgun bedenleriniz dolaþsýn hürce ruhlarýnýz.

 

                           Ýnanmayýn nutukçulara. Boþ verin! Ýnanmayýn;  ellerine tutuþturulmuþ notlarý okuyanlara.  "Sorumlular cezalandýrýlacaktýr.  Adalet tecelli edecektir !!" teranelerine. Boþ verin iþte.

 

                            Eþiniz, çocuklarýnýz, anan, baban ve bu yurdumuz insanlarý elbette aðýtlar yakacaklar dizi dizi. Devlet erkaný yaslar ilan edecekler. Öte yandan yaslar olacak, matemler yaþanacak duyarlý yürekler de... Ne yarar be mavi gözlüm, neye yarar kömür karasý yüzlüm, alnýnda o hep taþýdýðýn ýþýk söndükten sonra ! Evlatlarýnýza hikayeler anlatacaðýz, eþlerinize de ; alýnlarýndan ,gözlerinden öpeceðiz. Ýyi güzel de … Hangi hikaye teselli edecek ve getirecek sizleri geriye.

 

                             Güvenmesin bize; ne eþiniz ne bebeleriniz . Aðlarýz, zýrlarýz üç beþ belki avuç avuç; yok þu idi yok bu idi ileri geri, telin ederiz, baðýrýr çaðýrýr meydanlara çýkarýz. Sonra geçer zamanlar ;bir bakmýþsýn ; unutulmuþ gidivermiþ ,hiç te ders almadan, çýkarmadan.. Öyle ya böyle gelmiþ ,böyle gidecektir iþte. Yine yer içeriz; biz insan oðluyuz.

 

                        Siz alýþkýndýnýz toprakta olmaya zaten. Kavuþtunuz ebediyen! Bol olsun topraðýnýz … Mekanýnýz cennet! Biliyorum yine de affettiniz sizler bizleri.  Ne kadar soylu ve asilsiniz.