gözlerim tutuştu mavi uçurtmaları göğsünden vurdular her nefeste yutkundum çaresizliğimi güvercinlerin kanatlarını kurşunladılar görmedi kimseler kavruldu yüzümde keder astı yüzümün coğrafyasına kendini savruldum toz misali...
kucağımda iki can iki yol ayrımı biri acıyı işler tenime biri merhem sürer yaralanmış dilime sürgün vermez kelimeler kurur yatağında göz pınarlarım...
ah har’p ve turab...
toz duman mahşer akıl çorak elde toprak dilde ağıt göğsünde melânet yaprak yaprak koparıldı takvimlerden merhamet
yüreğim zelzele yüreğim doğacak kederlere g’ebe d e r i n d e derinden ceset kokusu a y l a r ı m günlerim hengâmesinde üzerine inşa edilmiş binlerce yıllık gün ve ah... soyuldu gözlerimden gök mazi bilmedi kimseler oysa gök (se)mavi
infilak etti kâinatın ağzında insanlık şehirler söküldü kökünden ateşten nidalar çıra geceye ne var ki umut küskün günceye...
kan çanağı gözlerden ça(ğ)larken kırk pınar kızıl gelinciklerin cesetlerini topluyorum gölgelerden es salatu ve’s-selâm okundu göklerden gün geceye mayalandı d ’ a y a n d ı rüzgârında kara bulutlar yıkılan kentin dudak kıvrımlarına
( Harp Ve Turab başlıklı yazı nitera tarafından 13.10.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
