Online Üye
Online Ziyaretçi
… Arasat’ta kalmış gibiyim…
Balkondayım
Neskafemi yudumluyorum
Ağır adımlarla
yaklaşıyor gece
Kendine küsen
cümlelerim rahat bırakmıyor beni
Takvimleri kopmuş bir
ayrılığı yaşıyorum ince ince
Oysa kendi
tenhalığımda karşılamalıydım yokluğunu
Vurmalıydım kendimi
ıssız şiirlere
Ama olmadı
Söyle bakalım ey
sevgili,
Düşünür müydün bu
aşkın bu hâle düşeceğini ?
…
Saat 02:14
Vakit gece yarısı
Ve simsiyah bir
gökyüzü
Ve lâcivert gece
abandı kentimin üstüne
Kan ter içinde bu gece
bulutlar
Çocuklar can uykularda
Belki sen gece gözlü
kadın !
Belki sen uyanıksın
Ama ben kendimi garip hissediyorum
nohut oda
ve koca yalnızlığım
ve büyük boşluk…
derin nefes alışlar da
kesmedi kimsesizliğimi
ve gözlerimi biraz
kapatsam da değişen bir şey olmadı
yok yok
bu böyle olmayacak
kendimle
hesaplaşmalıyım
dökmeliyim zihnimin
taraçalarındakilerini odamın orta yerine
evet,
Senin kestaneye çalsa
da gözlerin
Maviye düşerdi hep
sohbetlerin
Sürekli kendini ele
veren mimiklerin vardı yüzüne yansıyan
Usulca kaçırıverirdin
gözlerini utanılası bir durum
Yada istemediğin bir
şey olunca…
Bak şimdi gene
özlendin
Ama yoksun !
Ey gitmeleri koynunda
barındıran !
Ey tutarsız !
Ey ne istediğini
bil/e/meyen sevgili !
Dikkat et !
Bunca hengâmenin
içinde var olduğunu sandığımız
Sevgide alır başını
giderse
Yan ağla,dön ağla o
zaman.
Bir yanım sende kalsa
da,
Artık bende yoksul düşlerimle düşmeliyim yollara.
Gitmeliyim senli
hülyalardan
Koparmalıyım bağlarımı
Ey sevgili !
Söyle son bir kez daha
!
Yetmedi mi bunca
cevr-i cefân !
Doy/a/madın mı
yakmalara !
Ben zümrüd-ü anka
değilim ki;
Ne küllerim var
Ne yeniden kendimi
yakıp,doğmaya mecâlim
Karar ver artık !
Ya azad et gideyim
kapından !
Ya arala tam al beni
içeri !
Arasat’ta kalmış
gibiyim
Arasat’ta
........süleyman
altunbaş...02:14....bafra...eylül/2014