… Keşke Gelebilseydin…

 

Kelebeğim,

İnsan yanımı saklıyorum içimin en kuytu mahzenine

Ve balkonumdaki çiçeğe durmuş sardunyalarımı sana emanet ediyorum

Göçüyorum bu ellerden yabana

Belki rüzgârlar kokunu taşımıştır oralara

Ama yoksun

Artık bu yalnızlık benim

Bu sensizlik benim

Madem yoktun

Şiir kokan yanlarımı ateşe verdim

Ve gök gözlü kırlangıçları sevdim gözlerimle

Sonra söz bitti

Dilim lâl

Gönlüm lâl

Kalem lâl

Ve bir çocuk çığlık çığlığa koştu içimin sokağını boydan boya

Ve bir aşk düştü âsumandan kan revân içinde

Ağladı kırlangıçlar

Ağladı âsuman

Ben ağladım

Biz ağladık

Sen yoktun

Bir sükût usulcacık gelip yerleşiverdi aramıza

Ben baktım

Ben baktım

Ben baktım

Güneş battı

Şarkı bitti

Süleyman gitti

Keşke gelebilseydin

Keşke…

 

    Süleyman Altunbaş…Bafra…eylül/2014…23:02

( ...keşke Gelebilseydin... başlıklı yazı ılıkyağmurla tarafından 26.09.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.