Haline müdrik olmadan
 Daðlanan sinesinin ýstýrabýna bir deva için yorulmadan
 Boþluða akan gözlerinin insicamýnda ki derdi
 Ruhumun derinliðinde yaþamadan
Ýman ettiðimi sanmam
 Zan içinde oyalanmak kurtarmayacaktýr azmimi
 Derlenmeliyim, birlik adýna bir þevk ile dirilmeye eriþmeliyim
 Ölmeden, ölenin halinde nefeslenmeliyim, gönül nedir i þehretmeliyim

Ne kadar acýrsam çocuða
 Boðulacaðým içinden çýkamadýðým boþluðun hülyasýyla
 Can kimin, mal, mülk bilmem ki nasýl kalbin
 Ruhum çok bedbin, yýkýk duvarlarýn ahýnda inleyen bir sor kim
 Vakit kim için rehberdir, hangi davetin haþyetinde bekleyen erktir
 Akýl niye senindir, vicdan peygamberi bir mihenktir, kim ne kadar bilir
 Her gün göçen nefes niye lal halindedir, ruhunda ki korku nasýl kederdir

Saz, ne güzel dile gelir
 Dirliðin ve birliðin sessizliðinde ki umut misalidir
 Sinelerde ki gamý ancak ihlas ve ihsan sahibi olan arif bilir
 Kalbi inþirah iledir, gönül kapýsý açýk bir hilmdir, sabrýn içindedir
 Kanaat etmeyi zül addetmeyi beceren salihtir, veren el ne güzel ve zariftir
 Kalp ancak sahibiyle azizdir
 Ruh aidiyeti içinde ki bakirlikte mahfuz olan edeptir

Aþk, nasibin muvacehesinde ki ferdir
 Ehliyet sahibi ne kadar vefalý ve fedakârsa, çileyle eriþecektir
 Her nefesin derdiyle hemhal olmadýkça sadece hevestir
 Hizmet ehli olmak, ziyadesiyle tavsiye edilen inceliktir ve dirliktir
 Topraðýn altýnda ne var,
 Hangi nefes—i ar mahzunca bakar hissedilecektir
 Yüksünmek, kime yakýþýr, küskünlük asabiyet ile barýþýktýr dillenecektir

Her can, ölüm ile refik olan nefestir
 Ahiri için dertlenmeyen nasýl bir hesabýn içinde gürleyecektir
 Ne kadar figan etse, feryadýyla daðlarý inletse, bir hüküm verilecektir
 Merak, ilmin eþiði, idrak ruhun yetisidir, kalbiyle yol alan ihsan edecektir
 Zikrin ve fikrin muteber olaný,
Þekliyetten arileþmiþ ve ihlas ile aðlayaný bilecektir
 Yaðan kar yeryüzünün kefenidir, yaðmur mukayesesidir, aþk ile rahmettir
 Akýl ve izan sahibi olan hidayet üzere nefeslenen abittir, taktir Rabbindir

Mustafa Cilasun