Oldum olasý sevememiþti, sevemezdi zorla hele ki karþýlýðý olmadý mý bir adým bir adým daha geri gider ve soyutlardý kendini.

Sevemediði ne çok þey vardý bir o kadar insan. Kalbinin yerinde bir taþ parçasý olduðunu düþünürdüm onunla her karþýlaþtýðýmda. Direkt kaçýrýrdý gözlerini. Ola ki göz göze gelelim buz mavisi o deli bakýþlý gözleriyle delip geçerdi.

Bir tek bana karþý da deðildi bu tavrý. Ben ve diðerleri. Diðerleri derken de geniþ bir kitleydi aralarýna duvarlar ördüðü.

Tek bir kiþi haricinde kimseyle muhatap olmazdý. Ve zaman ilerlerken algýladý ki bu yalnýzlýðý göze batýyor bu sefer gülücükler saçmaya baþladý yüzü. Senli benli diyaloglarý o kadar riya doluydu ki.

Saflýðýmýn mimarýymýþ demek ki o yýllar. Zira saf bir sevgiyle yaklaþtýklarým hep uzak durmuþtu bana ta o günlerden miras. Deðiþen bir þey yok desem yalan da olmaz hani.

Çocuk aklým derim derim de þimdi de fazla deðiþen bir þey yok. Konuyu daðýttým deðil mi, siz bakmayýn kusuruma…

Eþleþmediðim insanlardan biri olan Songül bahsini açtýðým. Tek tutar tarafý zehir gibi zekâsýydý ve bu sayede tüm öðretmenlerle ortak bir frekans tutturmayý baþarmýþtý. Özellikle lise yýllarýnda sayýsal aðýrlýklý tüm derslerde gösterirdi kendini. Tek muhatap olduðu arkadaþý sayesinde iyi kötü bir çevre de edinmeye baþlamýþtý doðrusu.

Güzel bir kýz olduðu su götürmez bir gerçekti diðer yandan. Dizinin bir karýþ üzerindeki eteði de az dikkat çekmezdi hani. Zekâsýnýn yanýna fiziðini katýk yaptý bu sefer. Çevre edindiði o dostane ortama bu sefer erkek nüfus raðbet etmeye baþlamýþtý. Sivri fikirleri zaman içinde belirginleþmeye baþlamýþtý.

Songül ve tutarsýz soyut ve uçuk hayalleri. Üzülerek ve serzeniþle vurguluyorum zira muhalif yapýsýyla çok tezat teþkil etmiþti hele ki duygusal yapýmdan hiç mi hiç haz etmezdi.

Sayýsýz oyununa geldiðim de ne yazýk ki zor da olsa kabullendiðim acý bir gerçek. Sýnýfý oyunlarýna alet edip oldukça derin yaralar açan bazý olaylar yaþamamýn tek mimarýdýr.

Ergen bir topluluk ne derece adil olabilir ya da kimi hangi ölçüde adilane yargýlayabilir ki…

Ben ya da onlar ya da Songül. Aklý beþ karýþ havada, duygularýnýn devinimi ile içsel yolculuklarýný farkýnda bile olmayan yeni yetme gençler.

Aþklar ya da aþk addettiðimiz o masum kaçamaklar. Hele ki platonik yapýsýyla oldukça derinden etkileyen yüreðe dokunan hayaller.

Sabahýn köründe sadece ‘’günaydýn’’ demek adýna az mý nöbet tutmuþumdur bahçeyi boydan boya arþýnlarken…

Ya da az mý dolanmýþtýk ben ve dostlarým uzaktan görebilmek için bir kez bile olsa hatta saniyelerle ifade edilen bir zaman diliminde.

Belki de iki çift kelam etmek adýna kimlerin kimlerin peþinden koþtuk masumane bir bakýþ yakalayabilmek için.

Ne de olsa seksenli yýllarýn o buhranlý ve melankoli kokan koridorlarý.

Bir yanda kalplerimizin attýðý o göðüs boþluðu nefesimizin daraldýðý bir yanda zamanýn þarkýlarýna eþlik eden karþýlýksýz aþklarýmýz.

Kötü diye bellediðim kimse yoktu ki o günlerden hatýra. Eh, ne de olsa saflýðýn tavan yaptýðý bir süreç her ne kadar aradan geçen yýllar pek etki etmemiþ olsa da…

Kötü mü dedim sahi ne anlama geldiðini Songül gelene kadar bilememiþtim, bilemezdim ki. Keþke hiçbir zaman da öðrenmemiþ olsaydým. Bunu yürekten dilerdim sadece korunaklý dünyamý iþgal etmeseydiler, diye az hayýflanmamýþýmdýr zahir.

Songül ve sinsi planlarý…

Tüm sýnýfý birbirine düþüren o nakil öðrenci. Oysa kucaðýmýz açmýþtýk ona farklý olduðunu fark etmeden. Farklý olmasý da pek önemli deðildi diðer yandan ne de olsa her birimiz en ufak ayrýntýya kadar farklýydýk hem de garklý dünyalardan gelmiþ gibi garip tutumlar geliþtirmiþtik.

Songül’e dair anlatacak bunca þey varken doðrusu yaralý kalbim az da sýzlamýyor deðil hani ondan bahsederken. Kim olduðumu sorsanýz ona hatýrlamayacaðýna adým gibi eminim. Ne de olsa onun hoþ vakit geçirmesinde yardýmcý ve etkili bir elemandýr her ne kadar onun gözünde etkisiz eleman olarak vuku bulmuþ olsam da.

Lise yýllarýnda psikoloji dersi ile tanýþtýk ilk kez. Psikoloji dersine giren caným öðretmenim. Kim bilir nerelerdedir þimdi. En az benim onu sevdiðim kadar yüreðine yerleþtirdiði öðrencilerinden biriydi. Ve onunla ayný küsüyü paylaþýrdýk. Nasýl mý?

Ýnanýlýr gibi deðil ama sýnav esnasýnda öðretmen kürsüsüne çýkýp geniþ bir gözlem alaný geliþtirmiþti þahsýna özel. Oldukça da etkili bir yöntemdi doðrusu. Kimseye göz açtýrmazdý. Ne de olsa hýnzýrca yöntemler ile iyi not almak konusunda ihtisas yapmýþ bir sýnýftýk.

Kürsünün þahsým tarafýndan kullanýlma hususuna gelirsek ders aralarý tepesinde vakit geçirdiðim az zaman olmamýþtýr hani. Fakat psikoloji öðretmenimizden bir farkla. Sadece duygularýmý yüksek sesle ifade etmek adýna çýkardým masanýn tepesine ya da bazen saçma sapan þarkýlar söylemek adýna. Hayraný olduðum ve ekolünün takipçilerinden biri olarak Leo Buscaglia adýndaki yazarýn yolundan gidiyordum ta o zamanlarda bile ve tüm gayem insanlara karþý duyduðum sevgiyi dillendirmek adýna ‘’sizi seviyorum ey insanlar’’ diye avaz avaz baðýrmamdý. Her nasýlsa kimse de yadýrgamazdý tek bir arkadaþým haricinde ve açýk açýk da ifade ederdi:

-Gülüm, sen bir çýlgýnsýn…

En azýndan yadýrgayan kimse de çýkmazdý. Sonuçta gösterim kýsa sürer ve zýplardým taþ zemine.

Zamanýmýzda geliþen sevgi sözcükleri deðildi dilimize pelesenk ettiðimiz. Olsa olsa hareketlerimizle, tutumlarýmýzla ve bakýþlarýmýzla ifa ederdik duygularýmýzý.

Çok genç bir yaþta ilk düþmanýmý kazanmýþtým o zamanlar üstelik her hangi bir menfi düþünce ve duyguyla yaklaþmamýþ olsam da.

Çok sonradan anlayacaktým hatta anlayacaktýk Songül’ün beslediði nefretin sebebini. Sakladýðý onca þey vardý gerçi kimseyi de ilgilendirmezdi ama her nasýlsa herkesin özeli ve mahremi ona dert olmuþtu. Aðzýndan kolayca laf aldýðý ilk kurban da bendim üstelik.

Zaman içinde erkek egemen bir sýnýfta herkesi çevresine topladý. Ne de olsa anlatacak özel ve farklý hikâyeleri vardý ama her nedense kendi haricinde kim varsa tüm alýp veremediði bizlerleydi. Ve bunu çok sonra fark edecektik. Belki bir ay belki bir yýl sonra kim bilir belki de çocuk ruhlarýmýz algýlayamamýþtý onun yüreðinde sakladýklarýný.

Zamanýn getirisi mi demeli hayatýn bizden çaldýklarý mý?

Fark eder mi sizce ya da çalýntý hayaller ve çalýntý düþlerle yaþanýr mý?

Ne yazýk ki hayalperestin önde giden bir neferi olarak düþlerimi ilk çalan kiþiydi Songül. Bir tek benim de deðil üstelik.

Fýsýltý gazetesinin bir numaralý muhabiri, dost bildiðimiz sinsi bir düþmen ve sevgiye düþman. Zaten sona doðru maskelerinin ardýndaki o gerçek yüzünü bir bir öðrendik. Zihniyetini yargýlamak bize düþmezdi ama þu da bir gerçek ki melek yüzlü bir þeytandý. Ötesinde zaman içinde inancýmýzý da sorgulamaya baþladý.

Daðýlmýþ bir ailenin ortada kalmýþ bir çocuðu olmasý idi belki de kendinde hak gördükleri. Haris yapýsýnýn bir uzantýsýydý inançsýzlýðý ve içinde beslediði kin ve nefret.

Sevmekten bihaber, sevgiyi ve seveni yargýlayan bir o kadar masumca aþklarýmýzý yerden yere vuran çünkü seven bir kalbi yoktu Songül’ün. Zekâsý her ne kadar yüksek bir mertebede olursa olsun ruhu eþleþmiyordu beyniyle. Yoksa bu denli akýllý bir insan kim bilir neler kazandýrýrdý bulunduðu ortama.

Ne eþ güdümlüydük ne de yoldaþ.

Ne muhaliftik ne de yargýlayan hele ki o gencecik yaþta bilmediðimiz ne çok þey vardý. Kim bilir belki de tek bilmeyen bendim. Keza þu an da ayný durumdan muzdaripim. Yoksa çok farklý bir yaþantý sürüyor olurdum. Yine de memnunum halimden. Hassasiyetimin engel olduðu pek çok yaptýrýma muhalif olmam yaþamayý zorlaþtýrýyor olsa da sevebilme yetimi kaybetmemem þahsým açýsýndan sevindirici. Gerçi karþýlýðýný bulup bulmadýðým tartýþýlýr ama…

Neticeyi merak ediyorsanýz…

Terk edilmiþ, zekâ ve hýrs küpü yalnýz bir insan olarak kaldý Songül. Kazdýðý pek çok kuyuya kendi düþmüþtü. Hâlbuki her birimiz sayýsýz kere þans tanýmýþtýk ona. Yüreðimizi açmýþtýk ve bilemezdik yürek yerine taþ taþýdýðýný.

Taþ mý taþýmýþtý da yorulmuþtu. Hiçbir beklentimiz yoktu ondan dostluðunun haricinde belki sessiz kalsa bile kalbimize çoktan alacaktýk onu aslýnda almýþtýk da ama dostluðun göstergesi bu olmamalýydý. Ýhanet ettiði onca insan ötesinde duyumsamadýðý. Kendini bile duyumsamadan nasýl hak iddia edebilirdi bizim yalýn ve naif duygularýmýza. Ötelemek deðildi ona verilen cevap sadece biz ergenlerin masumane tepkisiydi henüz kötülükle karþýlaþmamýþ ve kötülüðü telaffuz etmeyen biz saf ve yalýn kalplerin sevgiyi ekmeye ve büyütmeye kararlý.

Sevgiden kim zarar görebilirdi ki ya da kim uzaðýnda kalabilir sevi yetisinin. Sonuçta etkileþimi sevilmek olarak dönmez mi insana. Sevilmekten öte sevmek bile baþlý baþýna bir öðreti, baþlý baþýna bir ölçüt hayatý yaþanýr ve güzel kýlan…