İbibikler öter ötmez şair öldü.

İsrafil sura üfledi onun için.

Kıyameti koptu canın.

Canı oldu Hakk'ın.

Han nere, hancı kim, yolcu?

Bu dünyada misafir olan kim, ev sahibi?

Bir top kefen değil mi insanlığın tek sermayesi?

Sala verildi Şair Bekir Sıtkı ERDOĞAN irtihale erdi.

İbibikler sustu gayri!

Hancı "Şu bizim hesabı, gör yavaş yavaş" dedi şair ve ruz-ı mahşere bıraktı her türlü hesabı.

Allah gani gani rahmet eylesin.

Mekanı cennet olsun.

Şair "İbibikler öter ötmez ordayım" diyeli ne de geçti zaman

Artık ibibiklerin ötmediği diyardadır Bekir Sıtkı ERDOĞAN.

O da niceleri gibi geldi, bazıları gibi imzasını attı bu yaşama, çok azı gibi hoş bir sada bıraktı ve herkes gibi gitti. Bir insanın yaşamı hikayesi bu değil de nedir?

Güzelliklere imza atıp haklı bir ad bırakıp gitmek varken çirkinliklerin gölgesinde kalıp kuru bir şekilde kalıp kuru bir şekilde gitmeye ne gerek var?

Şairler de ölür hem de en güzel şekilde ölür; namları kalır bu dünyada, imzaları...

Bekir Sıtkı ERDOĞAN' da gitti ve de  haklı bir nam bırakarak.

Halk söyleyişi o kadar sinmiş ki şairin diline okuduğumuzda her dizesini bizim ağzımızdan çıkmış gibi yakın ve samimi buluruz. Aruzda o kadar mahirdi ki başka isim gelmezdi o akla! Bu memleketin çocuğuydu, Anadolu'nun.

Şair "Sütler kaymak tutar tutmaz ordayım." diyeli ne de vakit geçti.Bu ne büyük bir iştiyak ki bu ne büyük bir vuslat ki şairi acele etmeye itiyor. Tez elden gelmek istiyor. Ölüm de geliyor ibibikler ötse de ötmese de, sütler kaymak tutsa de tutmasa da... Vakitsiz, ansızın... Ecel geldi şaire, hak vaki oldu ona ve can kuş olup uçtu. Rabbim rahmetini esirgemesin mekanını cennet eylesin.

Aruz'un  günümüzdeki ustası bir bakıma Yahya Kemal'in varisi... Hecenin de hası... Dahası var bilinen şiirleri; Kışlada Bahar, Hancı, Marya... O Marya ki şöyle biter:

"Ağlıyor musun MARYA?
            Sil gözlerini, haydi sil yavrum 
            Bizim yokluğumuzdan ne çıkar 
            Aşkımız var ya!
 " ne de göze ve kulağa hoş geliyor bu sesleniş! Ah Marya, ağlamasan  var ya! Bütün yüreklerin ortak sesi, bütün kulakların orak zevki bütün gözlerin ortak şevki...Tınısı bile insanı etkiliyor.

"Duman tüter tutmaz zordayım." diyeli kaç yıl geçti. Dumanlar artık tütmez oldu gelen geldi giden gitti. Yürekteki ateşler yandıkça yanar, yaktıkça yakar canı, sonra köz köz olur, içten içe yanar yakar, ahirde küle döner küle döndüğü vakit can da o maşuka kula döner.

Şair bugün o sevgilinin kapısında turabtır.

Ondan gelmiştir ona gitmiştir, bu aşktır.

Çok uzun yıllar evvel usta şairin Kışlada Bahar şiirindeki  "İbibikler, öter ötmez ordayım. " dizesinden etkilenerek bir şeyler yazmıştım.Bazen bir şiirin bütünü, bazen bir bölümü, bazen de bir dizesi ruhunuzda fırtınalar yaratır ve sizi sarıp sarmalar. Bu dizede bende o etkiyi yaptı. O şiirimden bir bölüm:

"İğde kokuları geldiği zaman yanında olacağım / Dal dal çiçek açacağım kuş kuş öteceğim haberin olsun / İlkbaharın rengi vurunca yaza bir koku yayılır etrafa / İşte bekle beni ey Leylam, Mecnun olup o gün geleceğim / İğde kokuları geldiği zaman yanında olacağım"

"Tüfekleri çatar çatmaz ordayım." Askerlikte sevda çekmek zordur hele hasret sarmış canı, özlem bürümüşse gözleri, aşk yakmışsa yüreği çekene bunu sormak gerek. şair bunları nefsinde samimi bir şekilde yaşamıştır ve o halini en veciz ve etkili şekilde aktarmıştır bu dizelerle.

Aşk varsa zaman uzar.

Bunu aşmak ister şair.

"Güneş batar batmaz ordayım." güneş battı bugün bu dizleri yazan şair hakkın rahmetine kavuştu. Hakka vasıl oldu, aşka gark oldu.

En bilinen şiirlerinden olan Hancı şiirinde:

"Gurbetten gelmişim, yorgunum hancı! 
            Şuraya bir yatak ser yavaş yavaş... 
            Aman karanlığı görmesin gözüm! 
            Beyaz perdeleri, ger yavaş yavaş. "
demişti. Şimdi ise gurbetten vatana dönmüştür şair, ebedi olan yere, Hakk'a! Ölüm düğün gecesi değil de nedir bu inançta olana, seyran değil de nedir? Gurbetlik hayatını tamamlayıp asıl vatana dönene selam olsun.

"Yatağıma yatar yatmaz ordayım." demişti sahiden de bu öyle bit uyku ki ölümdür o uykuya dalan gözlerin uyanışı.

Ölümdür asıl açılan kapı, asıl varılan yer!

Bütün mekanların en üstü, bütün zamanların...

Uyku bitmiştir gayri ebedi yaşam başlamıştır şair için.

"Vatan borcu biter bitmez ordayım." Vatan borcu da bitti, yaşam borcu da, aşk da! Pervanenin muma atılıp onun ateşinde kendini yok etmesine benzer bu hal! Can mutlak olana katılmıştır. Yok etmiştir kendini.

            İbibikler de sustu gayri!

( İbibikler Öter Ötmez başlıklı yazı GürhanGürses tarafından 28.08.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.