Ayrılık  zor geliyordu,  bir türlü  unutamıyordu.  
Sevdiğinin gidişi adamı yakmıştı kavurmuştu  adam ne yapsa ne etse artık o kalbini  bir başkasının eline vermişti, kalbi başkasının elindeydi.
Bir nevi hayatını başka ellere bırakmıştı kalbi başkasındaydı.
Ne yapacağını  bilmiyordu yönünü şaşırmıştı bahtsız adam
Yaşadığı  zorlukları karşısında eziliyor, toparlayıp kendini, dimdik ayakta duruyor,  ben buradayım diyordu. Sonra tekrar perişan olup kendini  bırakıyordu. Acılara...
Yalnızdı çaresizdi. Hiçbir şey,  acılarını unutturmuyordu.
Hayatta yalın ayak kalmıştı ayağına batan cam parçalarını hissetmiyordu. Yaşadığı acıların yanında cam parçacıkları hafif kalıyordu. Gözleri buğuluydu, her an... 
İnsan bu kadar mutsuzluğu çeker mi? Dayanabilir mi?

bu  ne hal  arkadaş
kanatların kırılmış
uçmaz olmuşsun

yorgun gözlerle bakar olmuşsun
yıkık dökük kalple 
gezer olmuşsun

kan yerine acı yaymakta yüreğin
yaşamak bumu arkadaş

tövbeli sin mutluluğa
aşmışsın yelkenini hüzne 
yorgun çökük bedeninle 
kürek çekiyorsun acılara

anadan babadan yardan
yetim kalmışsın  her şeyden  

gözlerine bakamıyorum
sormaktan korkuyorum
öğrenip de senin gibi yanmaktan
yanıp  kavrulmaktan
yok olmaktan
korkuyorum  be arkadaş...


Zavallı çekmek zorundaydı,  onun kaderiydi . Sonsuza dek aşkını kaybetmişti bir daha dönmeyecekti aşkı...
Belkide mutluluğu tadamıyacaktı  ama tek bildiği onu deliler gibi seviyordu ...
( Bu Ne Hal Arkadaş başlıklı yazı beyhan ilhan tarafından 14.08.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.