Ýþte kalkýyor imanýn gemisi limandan
Zulüm batarken 
Simsiyah ifrit gözleri ile zamandan
Gözlerimiz ufukta cennete bakarken
Hesap soracaðým edepsiz Ýsrail den
O cehennem de yanarken

Bu zulümde gönül aþký sevdayý neylesin
Zulüm ile savaþmak varsa savaþýlýr 
Buymuþ denilir kaderin
Gazzelim benim sana kavuþacak yolda yolum kaybolmuþ 
Yoktur haberin

Ýmtihan dünyasý sap ile saman ayrýlýrmýþ
Kimisi Aðu içer kimisi Kevser yollar ki ayrýlmýþ
Tilki girmiþ insan postuna aldanmamak gerekir
Sunduðun zehri kendin içiyorsun haberin yok ey zalim

Üzülme Kardeþim teselli olmak mahþere kalmýþ
Bekliyor gül kokulu Resul iman ile yaþamak lazým
Ey zalim unutma ateþ seni saracak feryadýn ile bilmen lazým
Laftan anlamýyorsan da sana ne desin zavallý masum kazým

Secdede günde beþ vakit alným ile dizlerim
Silinmez ki benim geride býraktýðým izlerim

Sen utan edepsiz Ýsrail sanadýr bu sözlerim

Sen çýkamazsýn artýk düz yolda 
Çamur çirkefin içinde gece gündüzleri sana söylerim
Ne yaparsan yap artýk cehennemi hak ettin Ýsrail edepsizi

Müminin Ramazan ayýnda kan aksa da yüreðinde
Her bahar açar kardelen gibi kýþýn soðudun da
Mümin tövbe ile sevda dilenir rabbinde affý için
Sana nasip olmayacak cennet kapýsý zalim
Yanacaksýn cehennemde Ýsrail ibreti âlem için

Mehmet Aluç