1
imam;
"-senede iki defa geldiği için
bilmeyenler olabilir,
bilenler unutabilir
ben gene de
'bayram namazını' tarif edeyin
müezzin efendi
“-niyet edin
bayram namazı kılmaya
uyun hazır olan imamaaa”
dedikden sonura
herkes niyet eder,
imam “-Allah-u Ekber”der
ilk tekbirden sonra
herkeş “ve celle senaüke”· siz
içinden süphanekeyi
ardından imam 'fatihayı sesli okur
camaat “-amiin” der ve
imam zammı sure'yiÆ koşar
imam efendi tekrar
"-Alla-u Ekber"
diyerek tekbir getiri(r)
eller yana salınır
ikinci tekbir alınır
eller yine yanlara salınır
…………”
Yabır Hasan varsa, sıra onda,
o yoksa Köse Apdılla
naçar Kabışın Musa
ya da Meemetlerin Meemet, Musa imamsa
"-dokuz tekbir ile bayram namazına
uyun hazır olan imamaa!"
diye cemaatı ayağa kaldırır
herkes ayağa kalkar birer ikişer
Hacıbey, Çöllü, Yakıp, Hacı Gozir
beyaz tığ işi namaz takkesini
naylon muhafazasından
itina ile çıkarıp giyerler
diğerleri kasketin kalağını
arkaya çevirirler
Bekir, Hoca Melit, Macaroğlu gibiler
arka saftan
saygı-değer birilerine yer verir
birileri
ama kabul etmez, kendini bilenler
zorlarlar, gelip geri
saygıda kusur işlemez
köyün beyefendi gençleri
imam ne kadar tarif etse de
bilmeyen yine yanılır
en güzeli bilen birinin arkasında
mevzi almaktır
her şeye rağmen
yan taraflar da kollanmalıdır
“nasıl olsa Adilin Arif gibi
-cami ehli,
-bilir”,
denilenler de yanılabilir
“arkasındakınnarı
hatta yanındakınarı” da yanıltır
güveni boşa çıkartır
imama değilde kendisine uyanları
Gafar Hasan, Gökçe Hasanı,
Güççük Bolat, Leylek Boladı,
Pandal Memet bir de Köse Memedi
en arka safa kalma mücadelesini
her bayram kazanırlar
Yabır Melid’inen Yakıp Melidi
en son gelir en önde saf tutarlar,
bir de;
Devecinin Yusuf, Çöllü boladı, muhtar
tekbirler ve hutbe derken
cami çıkışında tokalaşma
küslükler unutulup,
barışıp bayramlaşma
küsleri bir araya getirme
dargınlarda kerhen de olsa hoşgörme
yol boyunca her önüne gelenle
kiminle karşılaşılırşa karşılaşılsın
büyük küçük demeden
herkes-herkesle bayramlaşılmakta,
birinin peşinden seğidir Alicik, Mamaş emmi
bakar ki yönü geri, adımlar seri
el sallar, “-hasdir” der.. dönüviri(r)..
“-bayramın (mü)barek ossun”
“-çok yaşa çok bayramlar gör”
….
“-berhudar ol”
…………..
“-el öpennerin çoğ olsun”
………………
“-nice bayramlara”
……..
“-ömürlü ol”
kim olursan ol,
yolun gözlenmekte
bir an evvel evine varıp
bayramlanmalısın,
köylülüğün,
komşuluğun,
bir yere ait olmanın tadı burada,
şimdi bir başka
gurbetten bekleneni,
yollardan gözleneni olan
evleri de tez elden dolaşmalısın, bayramda
o samimi kucaklanmalarda bulur kendini insan
göz pınarlarından yuvarlanıveren yaşlarda
köyde!
her evden, gurbette biri vardır
yaşlı anaların kolları belki sana
ama; gönlü öz oğluna sarılır
..
“gelenim gedenim galmadı” diye
ağıtlar yakar ağlar-ağlatır
her bayramda mutlaka biri eksiktir,
birilerinin birileri eksilmiştir,
birşeyler yarım kalır
Sıladan ağıt
Kar eridi su yürüdü toprağa
Çiğdem çiçek dal bezendi yaprağa
Cemre düştü, hava, suya-toprağa
Gel de baharım gelsin
Gel ben de güleyim
Yıllar sonra bir kadın ana oldu
Sevdalılar nişanlılar kavuştu
Hasret bitti ellere düğün oldu
Gelde bayramım olsun
Oynayayım, güleyim
resim için M.Kırıcı'ya,
samimi katkıları için Sevgili Samyeli kardeşime teşekkür ederim