Hani hep “deliiii” dersin ya gerçekten ben deliyim…

Kendi kalabalığımda yalnızım

Kafam dolu, ruhum yorgun loş sokağına misafirim

Hava zifiri karanlık

Sanki karanlık gecede bir çift göz üzerimde

Bıraktım yüreğimi sana

Ama senden de çok uzaklardayım

Üstümden kilitledim kapıları

Ardından beynimi sürgüledim

Ya sabır diledim

“Çok şey biliyon” derdin ya

Seni bu kadar sevmemin dışında

Ne çok şey biliyor muşum meğer

Oysa ben deliyim…

 

Renkler ve zevkler tartışılmasa da bir önemi yok benim için

//Sonumun başladığı yerden

Başlangıçlarımın son bulduğu yere gidiyorum//

Gözyaşlarım dinmedi hiç, yağmurları sevemedim

Romantik gelmez bana yağan yağmur

Ben sevda sağanaklarını bilirim

Karanlık dünyamda güneşim doğmaz hiç

Dünyam tersine döner

Gecelerim karanlıktır ay dedem hiç çıkmaz ortaya

Gün doğusudur esen rüzgârlarım

Kadehimden taşan hüzünlerime

Umutlarımı meze yapar sarhoş olurum

Yaşamak buysa ben deliyim

 

“Merak etme ben iyiyim

Sadece biraz deliyim” dedim sana ithaf şiirimde

Yokluğunda geçerim aynanın karşısına kendimle konuşurum

Bazen kendimle alay eder kendi kendime gülerim

Duvarları yumruklar düşüncelerimle kavga ederim

İçim daralır atarım kendimi dışarı

Çıkmaz sokaklarında kendimi ararım

Ararken loş sokağında kaybettiğim benliğimi

Senli sensiz olmayacak hayaller kurarım

Ve sen yoksun

Suya düşerim hayallerimle beraber

Güya ben deliyim…

 

Duygularımı açığa vursam da sansür yanı başımda

Adı olur “yasak aşk”

Hiç timsah gözyaşım olmadı

Ama ipler inceldiği yerden ha koptu ha kopacak

Küçücük bakışın aklımı başımdan alır

Hep seni özler hasretinle sevdanın en yoğun halini yaşarım

Ve işte o an

Her şeyi dağıtmak gelir içimden

Yapamam

Kendime gücüm yeter, dağıtırım kendimi

Öyle ya ben deliyim…

 

Saatler her gece sensizliği gösterirken

İkiye bölerim geceleri, bir parçası gece yarısıdır

Diğerinin adı da yüreğimin öbür yarısı

Ve beklerim şafağın atmasını

Penceremi açar, geldiğin yönün havasını çekerim içime

Sensiz yeni bir gün başlamıştır adına hayat derler

Yalan koyarım hayatın adını.

İşte bu yüzden

Ben her zaman yüreğinde ünlem

Beyninde soru işareti oldum.

Tabi ben de kabul ettim

Ben deliyim…

 

Mutlulukları hep uzaktan seyrederken

Cebimde kelimeler biriktirdim

Bir bir birleştirip sana dair umutlarımı yazmak için

Kuramadım öznesi sen ve ben olan mutluluk cümlelerini

Hep gözlerim kapıya odaklanır kulağım kapı zilindedir.

Hayal kırıklığına uğradığım saatlerde paramparça olur

Kendimi yalnızlığın koynunda bulurum.

Ne hikmetse ben deliyim…

 

Yüreğine girilmez tabelası koymuşsun,

Kendimi içine atacak yer bulamam,

//Anlatamam derdimi, anlamayana az gelirim, anlayana çok!

Ne yarınlar bir şey bekler benden,

Ne de ben bir şey beklerim yarınlardan//

Çünkü ben deliyim…

 

Mustafa KARAAHMETOĞLU

01.06.2014

 

Şiirime nefesi ile can veren Mehmet Fikret ÜNALAN ağabeyime teşekkür ederim…

 

//Ercan İntaş şiirinden esinlenilmiştir/

( Çünkü Ben Deliyim başlıklı yazı Mustafa Kara tarafından 15.07.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.