Dur
Kalbim pusuya yatmış bekliyor
Bu puslu gecede
Ay ışığı ve baykuş sesleri
Ve beklerken fikrimin kırıntıları
Bir iplik gibi dolanıyor bedenime
Umutsuzluk
Hiç gelmeceğini düşünmek
Kör bir gecede önünü görememek gibi
Çaresizlik
Ne yapacağını bilememek
Girdiğin derin çukurda boğulmak gibi
Her çırpınışta daha dibe
Sonra bir ses duyuyorum
Adım benim adımı söylüyor
Evet evet bu onun sesi
Eşsiz sıcak sevgi dolu bana uzatılmayan
Göremiyorum yüzünü nerdesin
Sesin daha da alçalıyor dur daha görmedim seni
Dur sevgili
Nereye gidiyorsun
Bu masum kalbi nereye gömdün
Niye sevemiyor artık
Niye mutlu olamıyor
Sevgili
Daha ne kadar yere sürcem yüzümü
Sen ki en yeşil ormanları kurutan
Sen ki gözlerimin yaşına derman olan
Sen ki her cümlemin içinde gizli bir özne
Peki bu kadar gizemli olmayı nasıl başarıyorsun?
(
Dur başlıklı yazı
zeplin tarafından
26.06.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
