Dost...
Hayata inat bir dostu olmalı insanın
Onunla gülmeli ve ağlamalı
Bazen uçurumun kenarında
Bir dal olmalı
Bazen de gecenin karanlığına
Işık olmalı
Kısacası adam gibi adam bir dostu olmalı...
Hayat bu işte istemeden düşersin
Kırılır kolun kanadın oturur ağlarsın
Dünyanı zehir eder dost bildiklerin
Yaşadığına pişman eder sevdiklerin
Bir köşeye çekilir sessizce kahrolursun...
Oysa ki gönül uzanacak bir dal ister
Belki de sığınacak bir liman
Tam tutundum derken bir bakmışsın
Elin boş terketmiştir seni kaderine
Boynu bükük bırakmıştır seni dost bildiklerin...
Yıkılırsın bazen sırtından vururlar
Düşersin o an yüzüne gülerler
Sen gül uzatırsın onlar diken
Sen dostum dersin
O arkandan ''yaramaz adamdır'' der
Yok mu bunun ortası adam gibi adam bir dost...
Şimdi gidiyorsun dost
Gidişine koca bir eyvallah çekiyorum
Arkandan artık bir damla gözyaşı dökersem
namert olayım canın sağ olsun
Kırılsın kalemim artık seni anarsam dost...
Son sigaram gibisin
İçtikçe mazimiz gelir o an aklıma
Her nefeste kaybolurum derinden
Yıkılışım sigaramın bitişine değil sanadır dost
Gizli gizli ağlarım kül olurum dost...
Polat Tek
(Sokak Şairi)
(
Dost... başlıklı yazı
Polat Tek tarafından
6/21/2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
