Online Üye
Online Ziyaretçi
Genç kız sabahın karanlığında hızlı adımlarla ilerliyordu.Korkudan büyümüş gözleri etrafa kısa bakışlar atıyor,sık sık ardına dönüp bakıyordu.Hızlı adımlar bir koşuya dönüşmüştü.Keskin bir soğukta beyaz bir dumana dönüşen sık nefesi,alnında oluşan ter damlaları ve rüzgarda savrulan saçları ile onu gören birinin düşüneceği ilk şey "ne olmuş buna?" olurdu.Hızla sokak lambasının aydınlattığı dar sokaktan köşeyi döndü.Bir anda olduğu yerde kalakalmıştı.Güç duyulur bir sesle "sen!" dedi.karşısında duranı görünce şaşırmıştı.Durup sohbet etmeye vakti yoktu.Hemen benimle gel,dedi,onun kolundan tutup çekti.O ise "n'oldu sana?Kimden kaçıyoruz?"gibisinden sorular soruyordu.Kız tek bir cevap bile vermeden olabildiğince hızlı koşuyordu.Bu sırada sık sık ardına bakmaya devam ediyordu.Arada bir durup ne tarafa gideceklerine karar veriyordu.Erkek artık soru sormuyordu sorularına cevap alamayacağının farkına vardığından beri.Takip edilmediklerinin farkına vardığında hemen bir taksi çevirip ezberinden bir adres söyledi.Araç harekete geçtiğinde ikisi de derin derin nefes alıp veriyorlardı.Kalp atışları normaline döndüğünde tartışmaya başladılar.Şöförse şaşkınlıkla aynadaki yansıma yardımıyla onları seyrediyordu.Bir ara aracın içinde sessizlik hüküm sürdü.İkisi de bir an bile düşünmeden sımsıkı sarıldılar birbirlerine sanki tekrar ayrılmayacaklardı.Kız"durdurmalıydın,gitme demeliydin,özledim..."dedi.Erkek ona daha sıkı sarılarak "özledim" dedi.Kız şöförün onlara baktığını görünce hemen kendini toparladı.Kalbi yine yerinden çıkarcasına atıyordu,nefesinin hızına karışamıyordu,elinde değildi,hava almak için pencereyi biraz araladı.Yanlarından arabalar geçiyordu.Ona göre çok hızlı geçiyordu araçlar.Belki de onlar yavaş gidiyorlardı.Aslında ne onlar yavaş gidiyorlardı ne de arabalar yanlarından hızlıca geçiyordu.Olayların böyle görünmesinin tek sebebi vardı,kız o zamanda,orada,onunla kalmak istiyordu.Erkek de kızın düşüncesini anlar gibi sıcacık gülümseyerek elini kızın omzuna attı.Kız kendine kızıyordu,biten o aşktan sonra yine onun etkileyici bakışlarında kaybolmak istemiyordu bu yüzdendir kigözlerine bakmaktan çekiniyordu ama yine de bulmak istiyordu gözlerindeki huzuru.Tutmak istiyordu ellerini.Elleri hep soğuk olurdu,kalbi de hep sıcak...Erkek herkese karşı katı davranmasına rağmen o kadınına kıyamadı hiç bir zaman.Üzülmesini istemedi bir an bile ama bilmedi kadınını en çok üzen de mutlu eden de kendisiydi.Yanlış düşünüyordu.Sadece onu üzdüğünü görüyordu.Bu yüzden uzak durmaya çalışıyordu.Sevdiği kadın için sevgisinden,kendisinden vazgeçiyordu.Kadın daha bunların farkında değildi.Onu suçlayıp duruyordu "kal" demediği için."sevseydi gitmeme engel olurdu."diyordu.Sevdiği güçlüydü dayanabilirdi yalnızlığa.O,yalnızlığa alışıktı zaten.Hayatına pek çok girip çıkan olmuştu ama yine de yalnızdı.Onları kalbine buyur etmekten hep korkmuştu.Çünkü erkek çok önceden kalbini birine teslim etmişti sonra da o kız kendini başka birine adamıştı.Erkek yine aynı şeyleri yaşama,yaşatma korkusuyla içine kapanmıştı.Yalnızlığı seviyordu.Erkeğin çok sevdiği bir türkücü vardı.Sanki duygularının tercümanıydı o sanatçı.Ayrıca kendini bir görüşe kaptırmıştı bunun için kavgalara karışırdı.O,biraz da serseriydi.Kız bundan hiç şikayetçi olmamıştı.Kız için o,adam gibi adamdı.Bitmişti ilişkileri.İkisi de hala seviyorlardı.Ne var ki her ikisi de kendilerine bile söyleyemiyorlardı.Aslında söylemeye de gerek yoktu.Birbirlerini kalp atışlarından anlamayı çoktan öğrenmişlerdi.Yan yana olmasalar da hissederlerdi varlıklarını.Yan yana olunca da yanardı bedenleri,ruhları erirdi sanki tükenirlerdi yan yanayken.Tam ikisi de anılara dalmışken şöför"geldik,burası mı?" dedi.Kız "evet burası." deyip parayı verdikten sonra erkeğe dönüp "hadi!" dedi.Erkek her şeyden habersiz indi araçtan,gözlerini kısıp etrafı süzdü.Belki de bunun sebebi gözlük kullanmasıydı.Güneş henüz üzerlerine varabilmişti.Gökyüzü hafif kızıla çalıyordu.Erkek bir an durakladı"niye buraya geldik?" dedi.Taksi oradan uzaklaştı,kız erkeğin gözlerine bakıpébizim için." dedi.Erkek hiç bir sey anlamamıştı o da öylece baktı sevdiği kadına.Kız "hadi gidelim." dedi ve yürüdü.Geldikleri yer hiç de yabancı değildi.İkisi de çok iyi biliyorlardı orayı.Burası,kavga ettiklerinde buluşup sessizce düşündükleri sonrada şefkatlice birbirlerinden özür diledikleri doğanın güzel bir zerresiydi.Her şeyden,herkesden uzaklaşmak istediklerinde hep buraya kaçarlardı.Kız erkeğin elinden tutarak yere oturttu.Karşılarında harika bir manzara vardı.Biraz ileride nehir muhteşem sesiyle akarken onunda ilerisindeki orman olabildiğince sessiz ve ürkütücüydü.Erkek kıza dönüp "neden burdayız?" dedi.Kız her şeyi anlatıyorum dedi ve başladı."Senden sonra hayatımda birisi daha oldu ama ben onu sevemedim biliyosun hep seni sevdim.Böyle yaparak ona haksızlık ettiğimi düşünüyordum bu yüzden ayrıldım ama o benim peşimi bırakmadı.sürekli aradı ve bırakmayacağını söyledi.Bense onu hep tersledim başka birini sevip mutlu olmasını istedim.Ona biraz senden bahsetmiştim.Mektuplarımızı görmüş,adresini ordan öğrenmiş,çok üzgünüm.Kaçtığımız kişi o.Bu sabah beni yine aradı seni öldürmek istediğini söyledi buna göz yumamazdım.Senin yanına geliyordum ki sokakta karşıma çıktın.Üzgünüm çok üzgünüm..."Kız ağlamaya başlamıştı.Erkek onu teselli etmek için "senin suçun yok." dedi.Sustular.Sonra erkek tekrar konuştu."seni seviyorum.Keşke hiç ayrılmamış olsaydık.Sana bunları yaşattığım için ben üzgünüm.Eğer ecelim gelmişse son nefesimi de senin yanında vermek isterim."Aradan yaklaşık bir saat geçmişti ama onlar hala hasret giderememişlerdi.Biraz sonra ani bir gürültüyle silah sesi çevreye dağıldı.Karşı ormandaki kuşlar havalanıp yer değiştirdi.Erkek vurulmuştu.Kız erkeğin başını dizine koyarak onunla konuşmaya çalıştı,son uykusuna dalmasını istemiyordu.Erkek "hakkını helal et sevdiğim." dedi sesindeki buğusuyla.Kız ses çıkarmıyordu.Erkeğin huzur veren gözleri kapanmıştı artık.Ve kızın SON SÖZLERİ de şu oldu;
GÖZ YAŞLARIM SANA HARAM YAR..
Yazarın
Sonraki Yazısı