“İt artığı yalnızlıklar sürdüm/

Kömür karası ellerime…”

 

İlk adımda/

Haramilere yüklendi umutlar

Yüzlerce sığırcık ölüsü/

Som yazıdan mezarlar

Al yazmalar düştü

Sarı turalar/

Göklere…

 

Ulaşılmış boşluklarda nefes

Kuru öfkeleri bitirmiş can

Her şey söz kalburunda

Acıları pamukla sarmış

Tütün dökmüş yarasına

Saçlarına kan kınası

Boşlukta…

 

İkinci adım/

Ellerinde kalmış anılar

Düğün davetiyeleri/

Sünnet heyecanı

Sırmalı bir saçı

Okşama provası

Son noktaya/

Ölüme öpücük

Minik ağızdan

 

Neden ki/

Öksüzlük garip serde

Ellerine toz bulaşmaz

Yüreğine acı değmez

Uzaktandır sevgi

Bağdat gibi/

Soma ne/ki

Ölü bir mozoleye

Dokunamamak

İşte gerçek sancı/

 

Üçüncü adım/

Kalmakla gitmek arası bir yer

Araf/

Birilerinin üstünde yaşıyor birileri

Arsızca fütursuzca

Sevgi yok yüzlerinde

Kuru ve donuk bakış

Ve fareler gibi /

Delikleri dört köşe

 

Yağmur beklerken çocuklar

Kin ekşiyorlar dillerine/

 

Kapkara öyküler düzlüğünde

( Kapkara Öyküler-1 başlıklı yazı prens tarafından 21.05.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.