Anneciğim canım benim
Ölene kadar en zor anımızda yanımızda idin sevgin ile
Derdimizle dertlenen kutsal varlıklarımızsınız siz
Yanımızda da olduğunuz da bize
Tarifi mümkün olmayan bir huzur verirsiniz
Senden uzak kaldığınızda senin o gül kokunu özleriz
Sana sarıldığımızda sımsıcak şefkatin ile sımsıkı sararsın
bizleri
Senden başkası böylesine özel hatırlamaz sarmaz
Kadrini bilemedim
Peşinden gelemedim
Gönlündeki elmas şefkati gördüm ama kıymet veremedim
Derken bir gün öldün
Ayrıldın aramızda
Ama gülüşün
Sımsıcak şefkatin hala evimde
Yüreğimde
Senin için yapmadığınız ne varsa
Kalbimi bir kor gibi yaktı geçti
Anladım ki seninki bilek kuvveti değilmiş
Gönül yüreğindeki kuvvetmiş sevmelerin
Dertlere göğüs germelerin
Gece gündüz uykusuz gezmelerin
Sen gittin o güzel anlar bitti
Ama yüreğimdesin sıcaklığın ile
Geç kaldığım için özür dilerim anneciğim
Yüreğimdesin
Sevgin ile
Dokunmaya kıyamayan ellerin ile
Ninnilerin ile
Gülücüklerin ile yüreğimdesin
Bekle beni gittiğin yerde
Bıraktıklarını ailemde uygulayarak yanına geleceğim
Sana gülümseyeceğim hep
Bekle beni anneciğim
Bende yanına geleceğim
Mehmet Aluç