Ve Nisanın koynundan çıkar gelir güllerin efendisi
Bereketli yağmurlar gibi didarından aşk yağar
İrem bağları açar gözlerinin cennetinde
Her derde derman ışık saçan fetanetiyle
Düşünce ufkunun güzide Nebisi
Sana değen kalemim de mânâ bulur kelâm
Ben seni sevdim huzurun kapılarını açıyorsun diye
Senin şefaatinle cennetle müjdelenme ihtimalini sevdim
Sevdim seni âlemlere rahmetsin diye sevdim
Yağmurun ardından toprağın sevinci gibi
Nazarınızda can bulur kuruyan iklimler
Ey hakikat yurdunun efendisi
Bir hoş sâdâdır nefesinden kelâmı kadim
Vakitler kandil kandil müjdeler gelişini
Şimdi hicaba durdu tüm şiirlerim
Derin hislerimin dokusunda konuşur zikirlerim
Sana layık bir ümmet olabilmek için şükürlerim
Ve içimde kıvılcımlar yankılanır hâr olup
Gecenin sonsuz karanlığında bir çığlık kopar
Aydınlığa çevrilir evren
Gökyüzünde ışıl ışıl yıldızlar parlar
Gözleri bürür ihtişamlı ziyanız
Usul usul süzülür ay buluttan
Utanır ar eder varlığından
Ey puslu gecelerin şavkı
Ferdalarda karanlığın sureti değişir
Verdalar açar mevsimler, kutlu doğum ikliminde
Vicdanım sızlar yüreğim ağlar
Bereket iklimlerinin kurak lehçelerinde
Sana sunamadığım şiirlerim firkât
Bir yudum tebessüm bağışlayın
Ne olur rüyalar ülkesinde
Ab-ı hayat olsun kuruyan gönlüme şifa diye
Ben seni sevdim huzurun kapılarını açıyorsun diye
Senin şefaatinle cennetle müjdelenme ihtimalini sevdim
Sevdim seni âlemlere rahmetsin diye sevdim
Nuray AYHAN...