Geçip gitmiş binbir çeşit acı,kahır ve elemle ;
Tükenen ömüre şiir nasıl yazılır kalemle ?!..
–Neresinden bakarsan bak,yazmağa sözcükler yetmez,
–İflas etmiş duyguların,hayalin kifayet etmez…
Hayallerin kırık-dökük..Acı gerçekler bir yanda,
Kalem tutmaz parmakların,titrer durur öte yanda…
–Ne’ydi,nasıldı,kimindi ..Mırıldansa da aheste,
–Şarkılar düşer diline,kayıp olmuş güfte,beste…
Hasret duymuyor bu gönül ne Mehtab’a ne yıldıza,
Karanlıklardan ürküyor,bakamıyor aydınlığa..
–Şu selam veren kadın kim ?. mümkün değil hatırlamak..
–Dakikalarca düşünmek ve ardından bakakalmak…
Albümlerin de dili yok..onlar bakar,sen bakarsın;
Siyah-Beyaz resimlerden tanıdık bir yüz ararsın..
–Yollar,ağaçlar yabancı..geçmişmiydin buralardan ?.
–Çeşit çeşit Kuş sesleri cıvıldardı yamaçlardan…
Bir hayal vardı beyninde,hasreti yüreğindeydi..
Sahiiiiii,Aşık olmuşmuydun ?. Nasıldı AŞK,ne’ydi SEVGİ ?..
–İlham Perilerin n’oldu,neden yazmazsın Cemsultan?..
–Güya ki sen de Şairdin,hatırladın mı Cemsultan ?..
Mehmet Cemalettin Bayhan/ ERDEK-23.03.2014