artık anlaşamıyoruz,
farkına vardık hayatın
O çocukluğumun köhne kahvehanesindeki hatırsız çamaşır suyu kokan çay kadar, ANLAMI YOK hayatın
Bol küfürler ederek halleşirdik ama,,,,
Dokununca sözümüzü kılıç gibi kınından çekerek affı ve dilerdik muhatabımızdan.
Doğru söylemenin modern yalnızlığını yaşamıyorduk bugün gibi
Zamansız yersiz şaka gibiydi hayat bize hedefler belirginleştikçe çirkinleşti herşey,
Yoktu betonarme evlerimiz, kat kat kireç ile boyalı duvarlar tam ortasında da "hayat" vardı
Yalnızlığa inat köyün en güzel kızına hep birlikte aşık olmak vardı,
Bir bakış yetiyordu özleminden destanlar yazıp ağaçlara isim kazımak için
Yokluk vardı aşk vardı vardan da öte bir anlam vardı
EN AZINDAN ANLAŞIYORDUK,
Toplu sünnet düğünleri paralı kivre kapma yarışları vardı
Sarı saman kağıdından kağıtlar vardı üzerine değerler yazılan uzun ve anlamlı cümleler vardı
Cep telefonundaki kısa mesajlara inat,
Mektuplar okunmadan önce müjdesi verilirdi getirene,
Doğumu bekleyen koca çocuğa isimden önce müjdeciyi sevindirmeyi düşlerdi
Şimdi onunda tadı yok söyleyip bugünlerden tadımız kaçmasın
İnsanın onuru idi değerli olan anlam borsasında yitik, değerler firar
Martılar bile ayırt etmezdi zengin ile fakirin attığı simiti
ikisi de aynı değerde idi, çünkü amaç aynı idi kuşu beslemek resim çekmek veya noslalji değildi
şimdi martılar da farkında bazen yüz vermiyorlar anlamsızlığa
Ah şimdi o kahvehanelerde kimsecikler yok,
Lakabları ile bağrışıp birbirine çay ısmarlayan iyi ama kaba saba adamlar yok
Sandalyelerde ki tellerde gıcırdamıyor artık.
Tahsin dedemin köşesi yok, köy delikanlıları için çeşmede sıra bekleyen kızlarda yok
Herşey renksiz ve bir okadar anlamsız
ŞİMDİ MODERN YALNIZLIĞIMIZLAYIZ
ŞEHRİN EN KALABALIK YERİNDE
KISA MESAJLAR GİBİ HAYATIMIZ ANLAŞAMIYORUZ VE KAYNAŞAMIYORUZ
oysa bir bakış bir selam yeter
yan komşumuzun ismini öğrenmek için
sahi siz komşunuzun adını biliyormusunuz ?
