Kara tren , kara dumanlar ekiyor yollara
Ah
gözlerimin yeşili avuçlarımda tuz çorak
Yasaklar duvarı ihlalleri ateş den bir gömlek
Kurtar tanrım düşülen bu dipsiz tuzaklardan



Gecesi
gül yüzlü ,hüzün gözlü , ay yareni,
Soyuyorum tüm yalnızlığımı üzerimden
NefesiM merhemim oluyor sensizliğime
Bak erir tenime sevdan , hazır nazlı gelin
Hece
hece , ece , ece sana geliyor yollar




Günahlar kor ateşlerde , kirpitim ol da yak
Kana karıştı zehirler reçetem ol da gel
Gelirim toprağına azrailim ol da al canımı
Cennetteyim gılmanım ol da gir bahçeme



Umut vakası düş_üncülerim durmuyor
Gönlüm bir deli olmuş veli cesaretin varsa
Gel hadi sende , bu nehrin en baş ucuna
Yüzümü çevirmeden yüzünü ıslatsın
gözlerim
Vuslata varmadan sel lensin yollarım



Kirpiklerime çizdim açmaya korkuyorum
Gücüm tükeniyor , gittikçe küçülüyorum
Bir gitmeyen işte bu yüreğime bastığım
Sözlerimi kağıtlara yazdığım harflerim



Gönlümün
gözü çıksın kapıları sürmeli açılmıyor
Gitmeleri sevemedim
gözlerim çekip gitmiyor
Bu sana bitmeyen son mektubum olsun git
Git yollar ateşden bir gömlek geçilmiyor



Ey saçlarıma
kırmızı güller takan yadiğar
Son dediğime bakma ne olur gitme gel
Gel al emanetin gezer hep başucumda
Yaramı kanatma
gözlerin gözlerimden al
Sen
güldüren yolum hep (g) özlerimde kal

Gülay GÖKTÜRK

( Yollar Ateş Den Gömlek başlıklı yazı GöktürkGülay tarafından 16.02.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.