Dersler, okul, disiplin derken içindeki gizli saklý bu sevda nefes aldýrýyordu Begüm’e.

Yalnýz ters giden bir þeyler vardý. Mektubun gelmesinden onca zaman geçmiþ olmasýna raðmen, Murat bir kez olsun yakýnýna gelip açmamýþtý konuyu üstelik davranýþlarýnda da her hangi bir belirti yoktu hissettiklerine dair. Garip bir durumdu bu gerçekten de. Üstelik oldukça mutlu ve huzurlu görünüyordu kýzlarýn arasýndayken, her zamanki rahat tavýrlarýyla ilgi odaðý olmaya da devam ediyordu.

Beklemeye alýþýktý Begüm, sabretmeye, duygularýný içine atmaya…Ara sýra konu gündeme geldiðinde de kýzlar arasýnda, sakýnmýyordu sözünü Murat’a dair. Teselli ediyorlardý onu dostane tavýrlarýyla.

Yine bu konunun mütalaasýný yaparlarken, sýnýfýn en aykýrý tiplerinden bir koyuverdi kahkahasýný. Sinir bozucu bir þekilde gülüyordu.Hiç mi hiç haz etmezlerdi birbirlerinden Begüm’le. Baþka bir okuldan nakille gelmiþti onlarýn sýnýfýna. Tutarsýz davranýþlarýna alýþmýþ olsa da Begüm, bu sefer sinirlenmiþti; tam da bu konu konuþulurken Selma’nýn böylesine bir tepki vermesi oldukça sinir bozucuydu. Derken döndü Begüm’e…

-Sahiden inandýn mý o mektubun sana Murat tarafýndan yazýldýðýna?

Der demez irkildi kaldý Begüm. Ne olabilirdi ki bunun haricinde. Belliydi ki, mektubun muhatabý kendisiydi ve çok da açýktý kimden geldiði. Ve ekledi Selma:

-Þu mektup var ya…

-E, ne olmuþ ki, ne demek istiyorsun ki, sen?

-Akýllým, o mektubu yazan bizdik sana.

Duyduklarý inanýlýr gibi deðildi. Ki böyle bir þey aklýný ucundan dahi geçmemiþti. Ne yani, onca inanýp güvendiði arkadaþlarýnýn basit bir oyunu muydu bu sadece.

Ateþ gibi yanýyordu Begüm. Yaþadýðý hayal kýrýklýðý bir yana, inanýlmaz utanç içindeydi. Üstelik aþaðýlanmýþ, hakarete uðramýþ ötesinde güvendiði insanlardan hayatýnýn ilk kazýðýný yemiþti. Binlerce kelime dans ediyordu kafasýnýn içinde. Kelimenin tam anlamýyla yerin dibine geçmiþti Begüm. Böyle bir þey nasýl olabilirdi ki… Ýnandýðý, güvendiði, onca þeyi paylaþtýðý insanlar böyle bir oyuna nasýl alet olmuþ olabilirlerdi ki? Üstelik her birinin özelini bilirdi Begüm. Ve bir kez dahi aklýndan geçirmemiþti bunlarý deþifre edip, onlarýn duygularýyla oynamayý. Sevmek suç muydu? Ýnanýp, güvenmek böyle mi neticelenecekti?

Baþýndan kayan sular dökülmüþ bir halde içine akýtýrken göz yaþlarýný, Selma hala gülmeye devam ediyordu. Diðer kýzlar ise sus pus olmuþ, olduklarý yerde kala kalmýþlardý. En sonunda Begüm’ün en yakýn arkadaþý bir tokat attý Selma’nýn yüzünün tam ortasýna. Dayanamamýþtý Oya ve bu rezalete bir nokta koymak istemiþti. Sýnýfta yaþanan tam anlamýyla bir kaostu. Tutarsýzlýklar, alaylar ve vicdan azabýyla kývranan üç beþ kiþi. Begüm koþa koþa çýktý sýnýftan. Artýk tutamadýðý göz yaþlarý oluk gibi akýyordu.

Hayatýnýn ilk dersini aldý Begüm hem de hiç beklenmedik bir anda ve beklemediði kiþiler tarafýndan oynanan aþaðýlýk bir oyun sayesinde. Ýlk sýnavýydý bu hayata dair: Aldýðý not ise koca bir sýfýrdý. Oysa hep dersine iyi çalýþýr ve güvenle girerdi sýnavlara: Kendinden emin olarak. Arkadaþlarýndan da bir o kadar emindi. Ama belli ki büyük bir hata yapmýþ ve güvenmiþti onlara, sadece güvenmiþti hiç kimseye olmadýðý kadar üstelik…

Asla da fark etmemiþti böyle bir oyunun malzemesi olduðunu, üstelik þike de vardý oyunda. Belli ki, baþtan kaybetmiþti. Hile yapmayý bilmezdi oysa ne hileyi bilirdi ne de yalaný.

Ya Murat’a açýlýp anlatsaydý durumu. Artýk iþ iyice ayyuka çýkar ve alay edilirdi, üstelik Murat tarafýndan…

Yýkýlan bir onur, hayal kýrýklýðý. Ve bunlarýn üzerine inþa edilen tadýmlýk bir eðlence.

Olayýn diðer mimarlarý ise oldukça piþman olmuþlardý bu oyundan, hatta nasýlsa utanmýþlardý. Hepsi o kadar gençti ki. Ve Begüm… Gençliðinin yaný sýra bir o kadar temiz kalpli ve iyi niyetliydi. Peki deðiþecek miydi bundan sonra? Yine inanabilecek miydi dost bildiklerine?

Ýnanmak zorundaydý, yine o güven duygusun inþa etmek zorundaydý.

Unuttu bu olayý sonradan. Ama kalbinin bir köþesi hep kýrýk kaldý. Ve daha çok kýrýlacaktý kalbi, sevdikleri tarafýndan. Ama yaþamak için, mutlu olmak için gereken tek þeydi güven duygusu ve eþliðinde gelen sevgi denen vazgeçilmezi.

Asla vazgeçmedi Begüm sevmekten, asla. Yaþadýðý onca hayal kýrýklýðýna raðmen devam etti yoluna umutlarýn eþliðinde, inancýnýn gücüyle…

Mecburdu, kimselerin olamadýðý kadar mecburdu üstelik…