Gözlerin gözüme dokunduğunda,
İçimde bir ateş yanar maralım.
Heyecan yüzümden okunduğunda
Anlamaz el âlem kınar maralım.

Yokluğun volkanlar döker üstüme,
Göklerden şimşekler çeker üstüme,
Yıkılır bu şehir çöker üstüme,
Kalb-i harabımı onar maralım.

Ne kadar müptelân olmuşum meğer.
Seninle bir lâhza bir ömre değer,
Lûtfuna ermeden ölürsem eğer,
Sanma ıstırabım diner maralım.

Yüreğim çağlayan gözlerim taşkın,
Biraz divaneyim biraz da şaşkın,
Gözlerin ermektir sırrına aşkın,
Seni görmüş olmak hüner maralım.

Gözümün yaşını gizlediğimde,
Bir düşü film gibi izlediğimde,
Seni ölesiye özlediğimde,
Ne olur bir çare öner maralım.

Adımı her zaman mutlulukla an
Ateş-i aşkındır içimde yanan
"Sevme" dediğin gün kahrolur bu can
O vakit ölmeyi dener Maralım.
O vakit ölmeyi dener Maralım.

Hasan Hüseyin YILMAZ
 
Yorumuyla şiirime değer katan Mehmet Fikret ÜNALAN üsatada teşekkür ederim.

( Maralım başlıklı yazı pusat cCc tarafından 2.02.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.