Doğru yaşamak
düzgün yaşamak
güzel yaşamak
nefse hakim olmak
dim dik olmak
hiç yıkılmamak
boş vermemek
duyarlı olmak
basiretli olmak
sağ duyu sahibi olmak
mıdır
palavra olan ?
Arada bir
insanım demek
beşerim demek
şaşarım demek
beni tatile göndermek
biraz uçmak
biraz kaçmak
dünyevi zevklere uzanmak
hatta ifrada vardırmak
pek seyrek de olsa
yine de yapmak
mıdır
palavra olan ?
Accık ondan
accık bundan
gelene de eyvallah
gidene de eyvallah
hem herro
hem merro
kim ne derse desin
kendi söylesin
kendi dinlesin
sana adamlık anlatsın
fetva versin
ve
hatta bunu
iyi niyetle yapsın
ya da
en büyük benim
diye zafer naraları atsın
mıdır
palavra olan ?
Uzun sözün kısası
zor gelir bazen
doğru yaşamak
evvela senin doğrunu
benim doğrumu
onun doğrusunu
tanımlamak lazımdır
kalp bozmadan
riya yapmadan
saflıkla
güvenle
dostlukla
arkadaşlıkla
yapmak gerek
ki ;
evrensel
doğrularda buluşalım
soyunalım etnik elbiselerimizi
çıkartalım kimliklerimizi
çıkartalım tekli gözlükleri
bir daha bakalım resme
nasıl bi şeycik bu hayat
bizler doğruyuz da
o mu palavra ?
Ya da her şey mi palavra ?
Zordur vesselam
harbi zordur
Kimselerin palavrası
zarar vermez de insana
aynaya geçti miydi bu palavralar
yandım annam
işte nicedir o zaman iç ses
ve ayna ile hasbihal başlar ;
Söylesene kimim ben
benim işte bak bu sen
tanrım bu nasıl bir ten
gün bitti yok artık şen
ne bu gece başka gen
ruhidir değil bu fen
camında olmalı çen
yoktur çen bu gerçek hen
içimde sanki bir len
gün de kaldı len ve zen
izahatın çok bir yen
Allah katındadır den
nasıl hesap bu her ken
Rab’dir ulu sen bir cen.
MCU
fen: bilim , çen: pus ve buğu, hen: sen, len: gençlik ve oğul, zen: kadın, yen:
hafif ve sığ, den: mertebe ve derece, ken: kez ve defa, cen: ceviz içi ve küçük
anlamlarında kullanılmıştır.