1 Yamalı Yol Şiirleri-3

“Şiir bakışlı kadın sustu/

Omurgasız kimsesizler mezarlığında…”

 

Kader’e!

 

Zaman dolusu

Ayaz benlere yürüyor kader

Sevgi çiçekleri çöplerde

İktidarlar bel üzerine

Uçkur namında…

 

Ölüme kim gülümseyebilir

Saçları yeni terli kızlar

Kanatları soğuk

Boğuk bir sesle

Can alır/

Ayrılık

 

Gül goncası anaların

Zamanından kaldı

Bu kanaviçe sözler

Et koparılsa acır

Yürek daralırsa

Havalanır

Kadın…

 

Ya/

Ömürden ömür

Devşirilirse yaban elde

Tüm şarkılar suskun

Şiir yaralanır dilde

Çılgın zamanlara

Öteleniyor/

Beş para etmeyen

Zürriyet…

 

Kim/ki kadın

“Siyah bir peçeye mazbut

Önüne ot tıkanır her zaman”

 

Er kişi niyetinde derlenir bohçası

İçinde çocukluk yıllarından bez bebek

Gençliğe kınalı allık/

Ölüme bir kalıp sabundur

Giderken…

 

Aşk yaftası asılıdır

Boynunda/

Layıkken

Sarı turalara

Yüz görümlüğünde

Analardır

Bizi yara bağlayan

Yüzü adamlığa saran

Biraz kıymet /

 

Yamalı yol bohçalarına

Giderken…

( Yamalı Yol Şiirleri-3 başlıklı yazı prens tarafından 20.01.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.