Ey sevgili; öyle bir aðladým ki sana, yaðmurlar bile gözyaþýmý kýskandý. Aslýnda her düþen damlada sen vardýn, yaþanmýþ ve yaþanacak anýlarýmýz vardý. Hiç birini tutamadým, seni tutamadýðým gibi… Onlarda gönlümden düþüp paramparça oldular. Þimdi herkesin sesinde, sözünde ve yüzünde birazcýk sen varsýn. Ama hiçbiri sen deðilsin, olamasýn da zaten.

Senin baþkasýyla olduðunu düþünmek ýstýraplarýn, iþkencelerin en aðýrý sevgili. Öyle bir gittin ki benden, beni bile benden aldýn.

  Artýk o pamuk ellerini baþkasý mý tutacak, baþkasý mý sarýlýp öpecek seni, baþkasý mý o cennet kokunu içine çekecek? Baþkasý kelimesini düþündükçe resmen kanayan yarama tuz bastýðýnýn farkýnda deðilsin! Artýk gecelerden bile nefret ediyorum. Sensiz dýþarý çýkýp Yýldýzýmýzý da seyretmiyorum. Çünkü bizim yýldýzýmýz yok artýk, sönüp gitmiþ, týpký aþkýmýz gibi. Bize ait hiçbir þey kalmadý sevgili. Belki de benliðimi, yokluðuna alýþtýrmalým sevgili. Hayatýn devam ettiðini, insanlarýn hala gülüp eðelendiðinin farkýna varmalýyým. Ama sensiz nasýl yaþayacaðýmý bana öðretmeden öylece çekip gittin. Bir balýk misali sudan çýkardýn beni susuz yaþa diyorsun. Nasýl olacak be sevgili, sensizliði o kadar kolay mý sandýn? En büyük iþlediðin günah nedir biliyor musun sevgili, giderken beni yaralý býrakmayacaktýn! Mademki hançeri vuracaktýn neden kalbime deðil de sýrtýma vurdun. Arkadan vurmak çok mu kolay geldi sana. Gözlerimin içine bakarak vursaydýn ya çok mu aðýr geldi sana.

  Gittin ama unuttuðun bir þey vardý sevgili, senin açýp býraktýðýn yaralar gün geçtikçe sarýyor kendini, iyileþiyor anlayacaðýn. Ama senden sonra kalbime kara bir kilit vurdum. Þairin dediði gibiyim artýk; “ne seni sevebiliyorum nede senden kopabiliyorum” ortada bir yerdeyim, çaresizim ama biliyorum ki yine de çare sensin. 28.10.2012