ÖZLEDİM



Anmamaya yeminli tutsak dilime inat
Göğsümde alazlanan kelimedeydi aklım
Karışık duyguların çemberinde Kainat
İçimi sergilerken kalmadı hiç bir saklım


Sancı yapar durmadan ruhumun yara yanı
Zamansız kanamada hesapsız kabuk atar
Ötesi lazım değil, belli ki; yar ayanı
Hatrı kalmış maziye sükûtla çalım satar


Cenge hazır cümleler uzanır payitahta
Taşa döşeli yürek bahtımda yol yorgunu
Mührü kırılmış gönlün minderi yakın tahta
Kader, göz yummuş ise haklı kirpik vurgunu


Dar mıdır yerin diye, sorma canın kendine
Boynunu mahzun bükmüş sorguya razı değil
Özde, sabrın marazı rest çekerse bendine;
Şüphesiz bitap düşen hüznün birazı değil


Çekişşin darağacı, bedense serencamı
Mahkum olan yanımı urganına sözledim
Yerle gök arasında feryadımın tamamı
Bölünsün dağa taşa ’’ seni nasıl özledim’’



Nezahat YILDIZ KAYA
( Özledim başlıklı yazı Nezahat KAYA tarafından 10/11/2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.