Beni
düşüncelere salan dağlar,
Bizim köyde, annem ağlar yar ağlar,
Yol ver
geçem, ey başı karlı dağlar.
Geçsem
dedim karlarla dolu yolu,
Baktım yol
yok, siyah sis sarmış yolu,
Derken
bir’ de başlamaz’ mı bir dolu,
Eve döndüm
yol vermedi’ de dağlar.
Aylar
sonra, azaldı dağın karı,
Teptim
geçtim, dağlardan kalan karı,
Bir’ de
baktım, ufkumda her yer sarı,
Gece oldu,
kayboldu birden dağlar.
Eve koştum,
bir ağlamaktır gider,
Annem
ölmüş, babam başında bekler,
Babam
görür kızar, geç kaldın sen der,
Vurdu
beni, can evimden o dağlar.
Oturdum
ağladım bir kara taşa,
Ne var ne
yok, döktüm derdimi taşa,
Duydun dostlar, ne haller geldi başa,
Yeli
belden, yol vermedi’ de dağlar.
05 Ekim
2013 Cumartesi
Ahmet
Yüksel Şanlı er
Antalya
.