BİR YAPRAK OLSAM
Bir yaprak olsam,düşen denize..
Koyu maviliklerde özgürce salınan,
Kaldırsa dertlerimi de, tüm kuvvetiyle,
Gönderse keşke yağmurlarla, sessizce…
Bir yaprak olsam, güzün ağaç dalında,
Turuncuya boyanmış,güneşi kıskanmış..
Ağacın en uç, en güzel yanında,
Bıraksam kendimi rüzgârın kollarına…
Bir yaprak olsam, bir defter arasında,
Rengi solgun ama içi capcanlı..
Sevgili için kurutulmuş bir papatya dalında,
Uçsam bir mektupla vuslatın kollarına…
Bir yaprak olsam gülün dalında,
Bülbülün sesine boyanmış..
Diken dolu olsa da etrafım gülün yanında,
Mis kokarım buram buram güle sevdayla..
Bir yaprak olsam sevgilinin gönül bağında,
En yeşil en ışıltılı…
Bakışların en ince dokunduğu tezgâhta,
Sevda kumaşı giyilsin, gönül yollarında…
Bir yaprak olsam bir çalı gölgesinde,
Çiğ taneli desenli…
Her damlada bir derdimin esamisi de
Gün ışığına karışıp yok olsa…
Bir yaprak olsam, kızgın çöl ortasında,
Sıcağa meydan okuyan,
Kaktüslerin dikenlerin mekânı olsa da,
Batarım, çıkarım kumların sevda yokuşlarına…
Bir yaprak olsam bir girdabın kenarında,
Dönsem dönsem alabildiğine..
Yutsa anafor içimde ne varsa,
Yalnız kalbim,Rabbim ve aşkım kalsa..
Nilüfer Zontul Aktaş