Kara Kartalım, Aslanım, Kanaryam, Hamsim!
Güzel mi bu resim!
Manşetlere çıktı futbol yine, daha şikenin tesiri
üzerimizdeyken bir de holiganizmle uğraşmayalım.
Kargaşaya itişe kalkışa, yakıp yıkışa meydan vermeyelim. Şikeden
yeni çıktık holiganizme prim tanımayalım lütfen!
Maçın başlangıcına bakıyorum ve şunu düşünüyorum: Galiptir
bu yolda mağlup da!
Maçın sonucuna bakıyorum ve şunu düşünüyorum: Mağluptur bu
yolda galip de!
Kazananı yok, kaybedeni Türkiye’dir.
Bari size Dadaloğlu’yla sesleneyim bu yazımda!
“Dadaloğlu'm bir gün
kavga kurulur,
Öter tüfek
davlumbazlar vurulur.
Nice koçyiğitler yere
serilir,
Ölen ölür, kalan
sağlar bizimdir” değil mi? Halimiz pek de iç açıcı değildi dün akşamki maç
sonunda! Daha çok yol alacağız demek ki, daha çok ter dökeceğiz adamakıllı maç
seyretmek için, yan yana oturup kazananı alkışlamak için daha çok ekmek
yiyeceğiz!
Kimi “İhanet!” diye manşet attı. Kimi “Ağır Ceza Kapıda!”
dedi. Kimi “Kaos Gecesi!” ni uygun gördü. Kimi “Derbi Yarıda Kaldı!” dedi.
Nasıl başladı nasıl bitti? Kim dedi, ne dedi?
“Dedim: -Bu hoş
değildir?
Dedi: -Huyumdur.
Dedim: -Batsın huyun!
Dedi: -Canım fedadır
takımıma!
Dedim: - Melo bu ne
haldir?
Dedi: -Vallahi suçum
yoktur.
Dedim: - Neye mal
oldu?
Dedi: - Billahi
günahım çoktur.”
Kazananı yoktu bu maçın. Kaybedeni hepimiziz.
“Belimizde kılıcımız
Kirmani,
Taşı deler mızrağımın
temreni.
Hakkımızda devlet
etmiş fermanı,
Ferman padişahın,
dağlar bizimdir.”
Dün akşam maç vardı ama maçtan ziyade savaş vardı. Tribünler
hurra sahaya hücum etti. Âlem bizi seyretti. Bir yandan rekor kırıyoruz Atatürk
Olimpiyat Stadyumu’nda en fazla seyirciyle… Bir yandan da tarihe mal oluyoruz
bazı mallar yüzünden!
İki güzide kulübümüzün maçı… Seyir zevki üst düzeyde…
Huylu huyunu terk etmez, seyirciyi galeyana getirecek
hareketlerden de kaçınmalıdır profesyonel futbolcu! Hatalıdır elbet ama hatanın
daha büyüğü sahaya girmek, ondan daha büyük hata ise güvenlik görevlilerinin
kaçması, üstlerindeki sarı elbiseleri çıkarıp atması…
Allah’tan can kaybı yok, yaralanma berelenme yok! Allah’tan
rakip seyirci yok! Üzerimize düşeni yapmıyoruz sonra işimiz hep Allah’a
kalıyor! Ya Allah Bismillah sanki savaşa girdik, sanki düşmana hücum ettik. Bu
ne öfke bu ne gazap!
“Kalktı göç eyledi
Avşar elleri,
Ağır ağır giden eller
bizimdir.
Arap atlar yakın eder
ırağı,
Yüce dağdan aşan
yollar bizimdir.”
Sanırsınız ki göç borusu öttü. Allah aşkına bu nasıl bir
göçtü? Güvenlik görevlileri yerinden göçtü. Koltuklar yerinden uçtu. Uçtu uçtu
Türk futbolu uçtu. Biz buyuz başka bir görüntüye hacet yoktur. Başka bir söze
de lüzum yoktur. Sonra da kalkıp niye Olimpiyatı kaybettik niye Avrupa
Şampiyonası Yarıfinali ve Finali’ne ev sahipliği yapmıyoruz diye ahkâm
kesiyoruz. Oturun yerinize daha çok koltuk kırmanız gerek. Daha çok alın teri
dökmeniz lazım kavgalarda. Sopalarınız daha çok sallanmalı, bıçağınız hep
parlamalı, pet şişeleriniz hazırda durmalı, bozuk paralarınız sahaya atılarak
tedavülden kalkmalı ve antrenmanlı olmanız gerekli hurra sahaya diye…
Dünkü maç gösterdi ki halen bazı şeyleri yerli yerine
oturtamamışız.
Hala bazı şeyler bol duruyor insanımızın üstünde!