‘Cennet’ Denen bu yalancı dünyada
Doymak için ekmek çalanı gördüm!
Huşu ile semah dönüp Konya’da,
Evde zehir kusan yılanı gördüm!
Umudunu gül dalına asanı,
Zalim zulüm karşısında
susanı,
Çalıp çırpıp sırra kadem basanı,
Sonradan dileni dileni gördüm!
Fikri ile asırlarca sağ
duran,
Bulutları sürükleyip yağdıran,
Bir tablete kütüphane sığdıran,
İlim, irfan ile dolanı gördüm.
Zemheride sokaklarda barınan,
Yuva diye kartonlara sarınan,
Merdiveni bastonlarla zor inen,
Bilesin senin de çileni gördüm!
Beş çocukla bir göz evde oturup,
Bir soğanı üç öğüne yetirip,
Yaradan’a yine şükür
getirip,
Huzuru inançta bulanı gördüm.
Trilyonu yemiş
yemiş doymamış,
İşçisine yüzde beşi kıymamış,
Bir yetimin başına
el koymamış,
Duygudan bihaber öleni
gördüm.
Emeğiyle zirvelere çıkanı,
Bilim ile tabuları yıkanı,
İnsanlığa feda ederek canı,
İdam sehpasında solanı gördüm!
Entrikayla koltuklarda oturup,
Kaynakları birkaç yılda bitirip,
Ülkesini bataklara batırıp,
Zafer kazanmışça
güleni gördüm!
Kimi kartal gibi yüksekten baktı,
Kimi yılan oldu, zehrin bıraktı,
Kimi Meryalı’ya kelepçe taktı,
Dostluk duvarını deleni gördüm!
20.1.2013
Fatma Biber