Online Üye
Online Ziyaretçi
D/ÜŞÜYORUM
D/üşüyorum
içindeydi benim üşümelerim her üşümemde düşerdim gözlerinden yara içinde
kalırdı dizlerimin yerine gözlerim, kan değil gözyaşı akardı bu sefer
yaralarımdan, sahipsiz kalan nefeslerimin alıcısı bulunamazdı bir türlü, aklıma
kazıdığın gülüşlerin geçiremezdi yokluğunun verdiği çaresizliği, anlamsızlığı
ve kelimelerin bir o kadar tembel davranıp açıklayamadığı duyguları, stabilize
ilişkilerin miladını kazımanın verdiği mutluluğu veremezdi kimse, yokuş
sandığımız ilişkilerin gereksiz bir inişten ibaret olduğunu anlatamazdı
gözlerin haricinde hiçbir şey ve kimsenin anlamayacağı şekilde sevdiremezdi her
hangi bir bakış kendini bana, kısacası şu ki bundan sonra senden başkası ne bana
olurdu ne de benden geriye kalan ruhuma