Zulüm’e uðrayan bir

Müminin yapacaðý bir dua ile

Ýþte bazen hayatta diller ve dudaklar lal

Hatta tüm bedenler kilitli kalabiliyordu

Yapýlan zulümlerden dolayý ,istenmesede

Müminin yapacaðý bir dua ile Allahýn izni ile

Hoþça kal bugüne demeden, denmesine izin verilmeden

Ölüm ve yokluk bir zehir gibi soluksuz býrakarak

Hayatlarý kuru bir dal gibi yerlerde süründürebiliyordu

Cehennemin içine zelil olmaya sebep olabiliniyordu

Müminin bir duasý ile Allahýn izni ile

Yaþamdan ve hayattan veya her ne yaþanýlýyorsa

Zülüm o an yaþattýðý ve zevkle seyrederken

Yaþadýðý veya yaþanýlan ortamdan

Olaylar bir anda yön deðiþtirerek istenilen gibi olmayabiliniyordu.

Ölüm ve yokluk bir zehir gibi soluksuz býrakarak

Hayatlarý kuru bir dal gibi yerlerde süründürebiliyordu

Aslýnda dostlarým sen de yolcusun bende

Yarýnlarda dünlerimizde yolcu idi.

Ýyiliklerde yaþamak ve yaþatmak

Güzellikleri yaþamak ve yaþatmak varken

Sonsuz yok oluþa

Ýmansýz yok oluþa gitmeye hiçte gerek yok

Ama gerçek ve hakikat er geç tecelli ederek

Gün ýþýðýna çýkacak ve de çýkmýþtý.

Zulüm’e ve insanlarý ezen oluþumlara devam edersen bil ki

Müminin duasý ile Allahýn izni ile

Þimdi ise bir anda ne oldu kim izin verdide,

Gözlerim böylesine aðlamaklý, kör olmuþ hüzün dolu

Ellerim zincirlenmiþ tutuklu gibiyim yok oluþun zindanýnda

Yüzüme neden bakmaktan utanýyorum, dedirten bir hayata

Yok, oluþa imansýzlýða giden yolda

Cehennemin içine zelil olmaya

Anlamsýzlýk düþüncesi ve hýrsý ile köþeye sýkýþmýþ,

Fare gibi odanýn içinde kývranarak dönmeye

Devam ettirir hayat ve yaþam hem de feryat feryat