Güneþin batýþýný ardýndan,

Elde tek kalan;

Yitip giden bir günün

Sadece bende býraktýðý eþsiz hüzün.

Öyle ya, geri gelmeyecek asla

Ne yaþananlar ne de mazide kalan

Tüm vefasýz dostlar.

Buruk bir tebessüm,

Belli belirsiz

Yüzümde hasýl olan

Ve duygular

Her daim kalbimi kanatan.

Haykýramadýðým ne varsa

Aslýnda ne fark eder,

Sen duymadýktan sonra.

Dünü yok artýk yaþananlarýn,

Yarýný ise asla olmayacak

Çekip giden o yabancýnýn ardýndan

Ve bana ait ne varsa.

Hatta tek bir hece,

Telaffuzu ne mümkün;

Düþümde, günümde;

Asla ne olacaðýný bilmesem de…

Biraz buruk kalbim,

Yýlgýnlýk ise sessizce sürüp giden.

Hatýralar tek elde kalan,

Sonsuz bir acý ise

Her daim vuku bulan.

Dün, bugün ve yarýn;

Zaman mefhumu kalmadý artýk,

Esir olmuþ duygularýn.