ANNEME...



Dipsiz kuyulardaki zoraki bekleyişin
Manası katre değil sensizliğe susarım
Şu yalancı dünyaya, haklı 'fâni' deyişin
Bilinmez hikmetinde Rabb'e karşı susarım
Sabrı zamana yayıp selamete pusarım


Mazi aralığından geçmişin cephesine
Tepe taklak düşerim çekilerek içine
Yansır düşüme yüzün, yönelirim sesine
Hasretin alevine zorla dayanır sine
Kendime anlatamam, sözcükler kayıp yine


Kırılmış kol kanadım gittiğin günden beri
Sargı, kuşak tutmuyor  kucaklamış efkârı
Nasıl acı, elemdir, var mı bundan beteri?
Boynum içten bükülü, ağlatır ince zarı
Ömür tasfiyesinde dünden bölündük yarı

 
Kaç senedir kapımda yetimlik sirayeti
Çöreklenmiş başıma, eşiğini terk etmez
Halet-i ruhiyemde yoklarken dirayeti
Özlemin can yangısı, serinliği zerk etmez
Derin izler üstünde aklım kendime yetmez


Çok şey değişmiş annem, hiç bir şey aynı değil
Üşüyen yüreğime bir cesaret ver annem
Doyasıya gülemem, lâl kesiği olmuş dil
Uzak şehrin ufkuna yollarını ser annem
Koynumda beslediğim çiçekleri der annem.

Nezahat YILDIZ KAYA

Anneler gününüz kutlu olsun...


.
( Anneme... başlıklı yazı Nezahat KAYA tarafından 12.05.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.