Online Üye
Online Ziyaretçi
GÜNEŞ YENİDEN DOĞACAK
-Kâbus dolu ürküsü pek çok ağır olsa da
Verdiği huzur ile beni en çok anlayandı
Bir kaç dakikalık geceler-
***
Ben duruyordum
Gidiyordu ayaklarım rap rap rap
Yalan söylemiyorum sesleri kulaklarımda
Ben gülüyordum gözbebeklerim ağlıyor
Yüreğim çekiyordu ıstırap
Ahşaptandı kılıcım kesmeyen ağzında kaldı umutlar
Bacaklarımın arasında sürüklediğim
Tahtadan atımın nalları düştü
Ayaklarımı kanatıyordu taşlar
Demiryolunu takip eden telgraf direkleri titriyordu
Kuşların gagasında
Bir daha doğmayacak sanıyordum güneş
Gündüz hiç olmayacak-
.....................-mış gibi ürkütüyordu geceler-
Gözlerimi kaçırıyordum kayan yıldızların ardında
Kırılıyordu kurduğum hayaller
Buz sarkıtları gibi ruhuma saplanıyordu
Kaybettiklerim...
Kalan ışık yolunda yandığımı düşündüm
Ve sonra söndüğümü
-Yanan ben miydim- sahi
Ateşi çevreleyen taşlar arasına sıkışıp
***
Annemi hatırladım
Çocuktum
Kan ter içinde ekmek yaptığı kararmış saç
Altında tüterken ocak
Şimdi ne olacak
Eskide kalmış uğultular yankılanıyordu
Kulaklarımda
Oyuna veriyordum aklımı
Oyalamaya koyulup “nasılsa sabah olacak” diyordum içimden
Sesimi kendimden saklıyordum
Gözlerimi kapatıp
Ve
Güneşi hayal ederek “doğacak” diyordum
“Güneş yeniden doğacak”
(14.09.2012 / Elazığ)
Güneri Yıldız