Online Üye
Online Ziyaretçi
Sırtım açık yatmışım dün gece gördüm rüyâ
Dünyadaki en büyük şair benmişim güyâ/----
Mustafa Çetiner
Şiirini görünce kıskandım Çetiner’i
Hemen yattım uyudum düş perimi çağırdım
Toz ettim kayaları parçaladım her yeri
Dostluğuma güvendim tüm gücümle bağırdım.
Beni hırslı görünce korktu zavallı perim
Verdi elime kılıç “salla” dedi “durmadan”
“Sen çok büyüksün ustam ellerinden öperim
Sakın yorulma susma heceleri vurmadan.”
Biniverdim aniden Anka’nın kanadına
Ekmek verdim su verdim boğazına sarıldım
Dedim; “üstadı ekle Afet Kırat adına
Belki sen bilmiyorsun şiirle uyarıldım.”
Yıldızlardan taç yaptım öncelikle başıma
Güneşin ışığını uçurtmama bağladım
İncileri işledim döktüğüm gözyaşıma
Geride kalamazdım bulut oldum ağladım.
Okyanusu doldurdum sırtımdaki bohçama
Ebemkuşağı ile attım sökülmez düğüm
İttim bir uçuruma tekme atarak gama
Kararımda kaviydim görülmesin döndüğüm.
Buzullar arasında yıkadım dizeleri
İmgeleri koparttım bir elma çiçeğinden
Karayele boğdurdum ılık alizeleri
Yalanları topladım hayatın gerçeğinden.
Topladım defterimde milyonlarca uyağı
Binlerce kitap yazdım hepsi de yok satıyor
Çaprazladım hepsini yok sayarak ayağı
Demeyin sakın bana kadın nasıl atıyor.
Kalemden topuğumla ezdim yalçın dağları
Meridyenleri çaldım her gün çıkıp uzaydan
Dirilttim ölmüşleri bıçakladım sağları
Okum fırladı artık gerili duran yaydan.
Her renge boyanırdım mertlik neymiş bu işte
Tüfeğin süngüsüne bitmez öfkemi sürdüm
Dünya kana bulandı her tetiği çekişte
Ne kadar şair varsa defterlerini dürdüm.
Yorgansız yatıp gece hiç kendini avutma
Boştan yere uyuma düşler benimdir dostum
Yalanın kuyruğu var aman sakın ha tutma
Palavra ustasıyım eskidi artık postum.