Online Üye
Online Ziyaretçi
AĞACIM
Bir baltaya sap oldu bak bir dalın,
İster sevin, ister üzül ağacım;
Kibrit çöpü oldu narin dalların,
İstersen yak, ister yakıl ağacım.
Gövdenden kapılar eşikler çıktı,
Taze bebelere beşikler çıktı,
Süslenip püslenen kaşıklar çıktı;
Gururlan böbürlen kasıl ağacım.
Kalemim sendendir seni anlatır,
Sazım gâh güldürür ,gâhi ağlatır,
Şeş cihete yüreğimi dinletir;
Kulakların pasını sil ağacım.
Ak kâğıda sensiz kara çalınmaz,
Kara tahta,ahşap sıra yapılmaz,
Sen olmasan bu dünyada yaşanmaz;
Kadrini kıymetini bil ağacım.
Balta ile dallarını bitirdik,
Yaprağını keçilere yedirdik,
Yangınlarda varın yoğun yitirdik
Biz ettik sen etme, asil ağacım...
M.Sadık MEDİN