İki bin on birin pabucunu dama atmıştın;

Seni öyle heyecanla karşılamıştık ki…

 

Ne umduk, ne bulduk;

Yağımızla kavrulduk!

Yine de sağ olasın,

İki bin on iki!

 

Çok isterdik dile gelip konuşabilmeni;

Ne dertlerin olduğunu bilemeyiz ki…

 

Tüm acılara, sıkıntılara

Ve hüzünlere karşın

Seni az sevmedik,

İki bin on iki!

 

Yakında bizleri bırakıp gitmeye hazırlanırken,

Yine diyeceksin: Ben ne yaptım ki!

 

Biliriz seni zorla tutamayacağımızı

Kuşkusuz;

Güle güle git,

İki bin on iki!

 

Dileriz iki bin on üçe güzel öğütler verirsin;

Yoksa o bizi tanıyamaz ki…

 

Biri gider, diğeri gelirse de

Yıpranan bizleriz;

Mutsuzluğumuz seni üzmez mi,

İki bin on iki?

 

Umarız yarın bu günden daha aydınlık olur,

Başka ne dileyebiliriz ki…

 

Bari giderken bizlere

Bir güzellik yap;

İyilikler dile,

İki bin on iki!

 

Pek dost olamadık ama düşman da değiliz;

Bir daha karşılaşamayacağız ki…

 

Sana içten bir ‘Hoş geldin!’

Bile diyememiştik;

Güle güle git,

İki bin on iki!

 

24.12.2012

( İki Bin On İki! başlıklı yazı Eğitimci tarafından 24.12.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.